დათო კაკაურიძე - ის, რაზეც გვიფიქრია, მაგრამ არ გაგვიაზრებია

ქართული  ფეხბურთიმრავლისმნახველი რომ  არის,   ჯერ  კიდევ მეოცე  საუკუნის  წარმატებულმა პერიოდმა  გვაჩვენა,ადრე  თუ  თბილისის ,,დინამოს“  სახით ფეხბურთის  ხარისხსვაჩვენებდით  მსოფლიოს,  „პირნათლად“რომ  ვერ  აუწყო  XXI    საუკუნემ (გნებავთ  სანაკრებო,ან  თუნდაც  საკლუბომ),2-3 ათეული  წლის   მაყურებელსკარგად მოეხსენება,  ჩავარდნას   ისევ  ჩავარდნა  მოჰყვებოდა, გნებავთ ევროპის, ან  სულაც მსოფლიოს  შესარჩევეტაპებზე ბევრი  ითქვა, ბევრიც - დაიწერა და ბევრს ახლაც კი  იგონებენ,  მაგრამრას  გვარგებს  ამაზე  საუბარი?!  ჩვენ  ხომ  მომავალსვუმზერთ   გაცისკროვნებულნი, თუმც  წარსულზე რომუნდა  ვისწავლთ, - ეგ  კი  მართალია,  მაგრამვერა  და  ვერ    ვისწავლეთ წინანდელზე  მეტი, 90-ნებში  ნაჩვენებსკი  - კვლავ  ვიმეორებთ.

აი, დადგა  ევროპის ჩემპიონატის  ახალი შესარჩევი...   პირველიშვეიცარიასთან,  ხოლო  მეორეჩვენს   მუდმივმოქმედ    მწარემეტოქესთან   ისევ  ვაგებთდა  თან  უშანსოდ,მაგრამ  ბევრს  ეს  დიდად  არც  კი  აღელვებს, რადგან    „მარქაფაში“ჩვენ  ხომ  ერთა  ლიგის  რეზულტატიგვაქვს,  სადაც   ბელარუსსთუ  ვძლიეთ   ჩ.რ. მაკედონიასა  და  კოსოვოს  შორის  გამარჯვებულს  უნდა შევერკინოთ  თუმცავაი    იმ  შერკინებისგანხორციელებად ფაქტს,   რომელსაც  ბევრი  კითხვები  მოსდევს... საფიქრალი ჩვენ   ბევრადფართო  და  სიღრმისეულიგვაქვს,  რასაც სპორტული მნიშვნელობით უნდა მოვეკიდოთ.
კოსოვო,  რომელიცერთი  შეხედვით  უბრალო მეტოქეა, სულაც  მეტოქეზემეტიც  არის  და  დიდი  პოლიტიკით არის  მოცული, ის კი იოლად  დაძლევადიჰქონია  ბევრს!  დღეს  ხალხს აშინებს  მილოტ  რაშიცა,ზენელი,  კოლოლი და  სხვანი,მაგრამ  ჩვენ  ხომ  ამ  ნაკრებს წესითვერ  შევხვდებით,  რადგანპოლიტიკურად  არ  გვიღიარებიადა  თუ  ჩვენ  არ   გვიღიარებია, მაშინ როგორ  შევხვდებითჩვენს  პოტენციურ  მეტოქეს?!არ ვერევი პოლიტიკურ ნიუანსებში, თუმცა ეს ფაქტი ყურადღებაგასამახვილებელია.
ერთ  მშვენიერდღეს, დიპლომატთა  კორპუსთან  შეხვედრამქონდა  და ზემოთ  აღნიშნული კითხვა დავსვი. ერთმა  დამსწრე„გენიოსმა“  მარტივად   მომაგება წამოსროლილი პასუხი:  „ნეიტრალურმოედანზე  ითამაშებენ  და  ამით  გადაწყდებაო“. გულში  გამეღიმა და ხმამაღლა ვთქვი: ნუთუ   აზრი  აქვს   ეთამაშო იმ ქვეყნის  ნაკრებსნეიტრალურ  მოედანზე,  რომელიცარ  გიღიარებია, მათ  კი სადაცარ  უნდა  ეთამაშო,განა  იგივე   არაღიარებისპოლიტიკა  არ  იჩენს  თავს?! დარბაზში  სიჩუმე  ჩამოწვადა  ერთი  დიპლომატიმომიახლოვდა: - ამ  საკითხს  ფიფა  მოაგვარებსო.    მე  მიჩნდება  კითხვა:ჩემი  ქვეყნის  დიპლომატმათუ  არ  იცის  რა   გზა  გვაქვს  არჩეული ამმძიმედ  გადასაჭრელი  პრობლემის მოსაგვარებლად, მაშინ   FIFA რას  გვიშველის?!  
ერთი  გზა  ყოველთვის  არის დაეს კოსოვოს  აღიარებით  დასრულდება,მაგრამ  ამით ფეხბურთშიც შესაძლოა  ვერ  მოვიგოთ, რომ  არაფერი  ვთქვათჩვენს  საერთაშორის  პოლიტიკაზე,რომელიც   დასაცინი გახდება. ამ დროს სერბეთი  აფხაზეთს  და  ცხინვალის  რეგიონსაღიარებს, რუსეთს  კი სათქმელიექნება   მსოფლიოსთვის თუ  რატომ  უნდა  აღიაროსჩვენი  ორი  დიდი  ტკივილი! 
ჰო... ახლა  ისევ  მინდა   ევროპის ჩემპიონატის შესარჩევს  დავუბრუნდე, აქ  ბოლომდევიბრძოლოთ, ცდა  არ  დავაკლოთ, სურვილი  ავიხდინოთდა  ევროპაზე ერთხელ  მაინც  გავიდეთ! ​

скачать dle 12.1 ზემოთ