ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
გურამ გოცირიძე - ლექსები
შენ ბუნება ხარ მარადიული, მადლი ღვთიური, სული ციური და ნეტარება ამქვეყნიური, შუქი მზიური და კოსმიური. იქნებ აზრიც ხარ მარადიული, ან დემიურგი იმქვეყნიური, სულის განფენა სუბსტანციური და მისი
ზურა ოდილავაძე - მოგზაურობა მიქარიაში
კარაველა ,,არგოთი“ დიდი დიღმის ნავსადგურიდან ღია ზღვაში გავედით და ერთ კვირაში ქალაქ ქათქათას პორტში ღუზა ჩავუშვით. მოგზაურობის პერიპეტიების აღწერით თავს არ შეგაწყენთ – დიდი არაფერი მომხდარა.
ნინა სამხარაძე - ლექსები
იმ ყვავილებს კრეფ, რომლის სუნიც ვაზამდე ქრება, შენ ისევ ისე უსულო ხარ, როგორც საგანი. მუცლიდან დამყვა ყველაფერზე წინასწარ ღელვა, მერე ნელ-ნელა ერთმანეთზე
სალომე გოგოლაძე - ლექსები
მზე შენი თვალებიდან ამოდის ოკაი, სძინავს ჩემს მკლავებზე საკურას, არ მინდა ჰარაკირი, მომკალი!.. ფრთები შემახე დაგანმკურნავ, საღამომ აირეკლა ჰიკარი,
ნათია ზოიძე - ეგზისტენციალიზმი მილან კუნდერას რომანში ,,ხუმრობა’’
დღეს პირველი აპრილია მოტყუება ადვილია - ეს ხუმრობა ალბათ ყველას გაგონილი აქვს. სწორედ ამ დღეს, პირველ აპრილს, ჩეხეთის ქალაქ ბრნოში დაიბადა მილან კუნდერა. უბრალო დამთხვევაა, რომ მის სადებიუტო რომანსაც
ზურა ოდილავაძე - სოციალური რევოლუციების სპირალი, ანუ ბედნიერების დევნაში
ადამიანი მუდამ ბედნიერების ძიებაშია. ამ დადევნებას რამდენიმე ეტაპი ახასიათებს:1. ინდივიდუალური ,,სიმართლე“. ადამიანთა უბედურებისა თუ ბედნიერების მიზეზს, სხვა თანაბარი პირობების შემთხვევაში
ნინო ქანთარია - ლექსები
ჩამოვარდება ორსული მთვარე, ტანჯვით ღამდება, ვერ ახელს თვალებს. ახრჩობს წყურვილი, თან ცოტას ითხოვს,
კობა ცხაკაია - ტიულის ფარფატა კაბა
გაჩერებასთან ახლოს, მაღაზიის წინ, ტიულის ფარფატა, თეთრ კაბაში გამოწყობილი ბალერინას მანეკენი Croise-ეს პოზაში იდგა. მისი აქ ყოფნა არც ადგილს შეეფერებოდა და არც ორ პროსპექტს შორის გამოკვეხებულ ქუჩას,
მაკო ჩიქოვანი - ლექსები
ღამით ბუკაცა ჭეშმარიტების და სიყალბის ნაბიჯებს ზომავს, სულის ძაფი რომ გავუყარე ცხოვრების ნემსში მაშინ ვიგრძენი პირველად რომ ‘’ მე “მივატოვე...და ახლა როცა სიმარტოვეს ჩავაცვი ფრაკი,
ჟუჟუნა შაინიძე - ლექსები
ზღვაურო ჩემო, მონელაო და მოწამწამო, შარშანწინდელიც მახსოვს შენი ის შენაპირი, ზღვის ნანდაურო, მორწეულო, მონა-წაწალო, მომაძებნინე ჩემი სევდის ჩუმი ნაპირი.
ახალი სტატიები
გეგი კუხალეიშვილი - ღმერთკაცობრიობის მომავალი და სოციალისტური ფორმაცია 03:26ნინა ნენეა სამხარაძე - ლექსები 16:08გორვანელი - დემოკრიტეს ფილოსოფია 17:18ავთანდილ ყურაშვილი - ლექსები 17:17თორნიკე ღვინიაშვილი - Dicata matres 17:16თეიმურაზ ლანჩავა - ზამთრის თეთრი მერცხლები 17:15ნარი ჩხაბერიძე - ტერმინ „ჟამისწირვის“ განსაზღვრისა და მერმისთან ურთიერთკავშირისათვის 17:14დათო გაგოშიძე - არისტოტელეს შეხედულებები ხელოვნებაზე 17:11
პირადი კაბინეტი