ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
ირაკლი ლომოური - ანტიმეტამორფოზა
ბლატტელლა გერმანიცა-ს, ვისაც დედამ დაბადებისთანავე „კოკროჭინა“ შეარქვა (მოფერებით - კოკრო), რადგან თავის და-ძმებთან შედარებით პატარა, დალეული გაჩნდა, და ვისაც იმ დღიდან ყველა მეტსახელს ეძახდა -
ნენე გიორგაძე - ლექსები
დიდ ფუმფულა პლედზე ნემსი დამივარდა. ვერცხლისფერი ნემსი ვერცხლისფერ პლედზე. თვალებს ვაცეცებ, მაგრამ ვერ ვხედავ. ხელისგულებიც ვერ პოულობენ პაწაწინა წვეტიან რკინას. მალე ოთახში შემოირბენს ჩემი შვილი და
ვანო კორძაძე - ლექსები
ახლაც შენი ჩუმი ცრემლი გამახსენდა, იებივით გიბრწყინავდა თვალში, მეტს ვერაფერს ვერ ვხედავდი მაშინ, დედა, შენს ღიმილზე მეოცნებე ბავშვი. შენი ხელი უსაშველოდ რომ მომინდეს, ღამეები გავათენო თეთრად... თუ
დათო არახამია - ლექსები
უკიდეგანო ბინდია რადგან, ცას კოსმიური ზმანება სერავს და ცდომილების თაღოვან კართან, ჩამოგვირისტდა დაისის კერა. ცის კიდემ ისე აიდგა ენა, დააფრთხო ღამე ჭექა-ქუხილმა. გადასწვდა სივრცეს ნატყორცნი მზერა და
ანა (ქალთამზე) სურმანიძე - ლექსები
ჰამაკში ვწევარ... ვისვენებ და შევცქერი ზეცას... ღმერთო!.. ზეცაში ფილმად ვნახე ჩემი წარსული... ჩანასახიდან (როს ჯერ კიდევ მუცელი მეცვა) ვითვლი დროის ზრდას... რა დრო გასულა... დედამ იკივლა...
თეა ხასაია - ლექსები
ქარს არ ვუფრთხოდი ერთ დროს, ახლა ნიავიც მყოფნის, როგორ დავღლილვარ, ღმერთო, ადამიანად ყოფნით. სულის მზე ავა-ჩავა, მიმძიმს ჭურჭელში თიხის, ვერ ვუგებ ავან-ჩავანს ამ ცხოვრების, - არც მიღირს.
ნანა მეფარიშვილი - ლექსები
მნათობი ნათობს, ხალხის ხედვა მაინც ბნელია, სიმართლეს მტვერი მორევია, რწმენას ერესი, საკუთარ თავზე ივიშვიშო ახლა ძნელია, რადგან სამშობლოს ტკივილია უპირველესი. რაა სიცოცხლე, გაელვება წუთიერ სიზმრის,
ირაკლი ჯაფარიძე - ლექსები
ვით განშორების მაცნე ბარათი, ისე იწვოდა შენი სინაზე და მთვარე, როგორც უხმო ჯალათი, ისევ ჩნდებოდა მწუხრის ზეცაზე. მე კარგად მესმის, აღარ იქნება სხვა ფაგოტებით სულის შერხევა
ზაზა შათირიშვილი - რას ნიშნავს “შედარებითი ფილოსოფია”?
“შედარებითი ფილოსოფია” გულისხმობს, ერთი მხრივ, ერთმანეთისაგან დამოუკიდებელი ფილოსოფიური ტრადიციების (ანტიკური, ჩინური, ინდური და სხვ.) ჭვრეტას, ხოლო, მეორე მხრივ, _ კულტურის დიდ დროში სხვადასხვა
ზაალ ებანოიძე - ლექსები
ჰაერში ხელებს გაშლი და გსურს აიმგზავრონ ხელებმა აყვავილებულ ვაშლიდან – უთქმელი ბედნიერება. ხმაურს ზიარად დავეძებთ – ბგერებს შევხსენით ღილები და ცის უხილავ საცეცებს ცალ-ცალკე ვემორჩილებით. ჭალებს
ახალი სტატიები
დავით კაკაურიძე - საქართველოს ეროვნული ნაკრები ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატის კონტექსტში 22:53რაულ ჩილაჩავა - ლექსები 18:40ქევსერ რუჰი (ქეთი ხანთაძე) - გადაღმა მხარე 18:37ჯემალ შონია - ლექსები 18:33ზურაბ ვახანია - სიცოცხლის ფილოსოფია და მიღმასწრაფება 21:11ნინო დარბაისელი - ლექსები 20:08ნინიკო მშვიდობაძე - ლექსები 20:02ანნა კომლაძე - ლექსები 19:58
პირადი კაბინეტი
სხვადასხვა










