გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?

სოფია ქურასბედიანი - ლექსები

სოფია ქურასბედიანი - ლექსები

ცა ტორტმანებს  ვუცდი მთების გამოჩენას კანტიკუნტად გაფანტულან ცად ღრუბლები მიწა ჯავრობს წვიმის წვეთის გამორჩენას  მზე მწიფდება  როგორც ხეზე ალუბლები
ლიზი ბუდაღაშვილი - ლექსები

ლიზი ბუდაღაშვილი - ლექსები

ტბისფერი ქალაქი. ექოა მთებიდან, თმები და ხელები ეძებენ საყუდელს, ამ უღელს ჩემიდან გაიტანს ძვრები და მინდა, რომ შევება ამ ღამეს, ამ ზღუდეს
თემურ ჯობავა - ლექსები

თემურ ჯობავა - ლექსები

ისევ ვიცდი მოჩვენებითი სტაბილურობით და შემოსაზღვრულ ფიქრის ზონას უკვე არ ვტოვებ. განუსაზღვრელი შემოვსაზღვრე, როგორც უცნობი რამ საგანი, ჰოდა გაბნეულ ირგვლივ ატომებს
ეკა ჭიქაშვილი - ლექსები

ეკა ჭიქაშვილი - ლექსები

ბედნიერი ვარ, რომ არ მქვია ქლესა-მლიქვნელი... ფიანდაზებად არ ვეგები მეფე -მამონებს... დაე,
სოფიო ჩიტაშვილი - ლექსები

სოფიო ჩიტაშვილი - ლექსები

გამოზოგილად, ულუფებად იღებ საერთო ჰაერს, გადმოსროლილს ყველასთვის და ჯერ მხოლოდ არსებობის ზღვარზე ახერხებ ცხოვრებას.. ახლა, სისხლის მიმოქცევის ნორმალური ფუნქციონირებაა პრიორიტეტი არ არსებულ სიაში...
ლალი (ელენე) ლაზაშვილი - ლექსები

ლალი (ელენე) ლაზაშვილი - ლექსები

სიზმრად ვნახე ერთი ქალი,თმებგაშლილი,საოცარი, თეთრად იყო შემოსილი,იდგა,როგორც სალოცავი! ის ისეთი ნაზი იყო,ისე თბილი,როგორც დედა, მითხრა,უნდა მაპატიო,თუ შორს ვარ და ვერა გხედავ.
ეკა ჭითავა - ლექსები

ეკა ჭითავა - ლექსები

ყოველთვის მიჭირს საფიქრალის ერთად შეკრება, დღეს სათითაოდ დავერიო და უნდა მივყვე, ვხვდები სამყარო,უსიკვდილოდ არ შემეშვება, მკვდარი თევზივით ნაპირებზე გამოვირიყე.
ნათელა კუპრაშვილი - ლექსები

ნათელა კუპრაშვილი - ლექსები

სვეტიცხოველის წმინდა ტაძარში  სანთლის ლიცლიცი დიდი მადლია და საქართველოს მომავალ ბედზე იქ, ჩემი გულიც მათთან ანთია.
თენგიზ პაპაშვილი - ლექსები

თენგიზ პაპაშვილი - ლექსები

გარეთ წყნარი საღამო და მაისის წვიმები, სულში ისევ ქაოსი, უცნაური ფეთება. უნდობლობა, წუხილი ისევ გულის სიმების, განწირული დღეები და ყრუ სულისკვეთება.
ბორის პასტერნაკი - ლექსები

ბორის პასტერნაკი - ლექსები

1.ღამესთან ერთად ჩემთან ჩნდება დემონი ერთი, ძველ ცოდვებსა და წარსულსასე რომ მაზღვევინებს, ცეცხლად მედება ფიქრი, რომ არმახსოვდა ღმერთი, კაცების გარყვნილ ფანტაზიებს, ვნებას ნაღვინევს,