ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
იოსებ ჭუმბურიძე - პორტრეტები ლირიკოსის პროზაში
იგულისხმება გალაკტიონის პროზა. ეს ფრაზა ზოგიერთ ლიტერატორსაც კი გააკვირვებს. სხვათა შორის, ბევრმა არ იცის, რომ გალაკტიონის პროზაული კრებული გამოცემულია. წიგნის ანოტაციაში ვკითხულობთ:
თეონა დოლენჯაშვილი - Animal Planet
- რამდენიმე თვის წინათ, ერთ შაბათ საღამოს, კორპორატიული წვეულების ბოლოს, უცნაური რამ დამემართა. ან, იქნებ, არც ისე უცნაური... თავად განსაჯეთ. ვეცდები ყველაფერი თანმიმდევრულად გავიხსენო... - დიახ.
ეთერ სადაღაშვილი - გაიღვიძე, საქართველო
ქარი რო არ მომერიოს, რიყის ქვებით გამოვივსე ჯიბე, ფეხმოტეხილ და დაჩლახულ მამალ იოს ვეჯიბრები ლამაზების ჯიბრზე. ჩემნაირზე ამბობდნენო - ალვისტანა... არაყს ვსვამ და ქუჩის პირას ვთვრები, ვფიქრობ, ნეტავ
ხათუნა თავდგირიძე - ნიბელუნგების ბეჭედი
მე ფრედ ჰევინგსტონი ვარ, ჰარვარდის უნივერსიტეტის პროფესორი, ყოველმხრივ წარმატებული ახალგაზრდა კაცი. ჩემზე ბევრს საუბრობენ სამეცნიერო წრეებში, როგორც საინტერესო ხედვისა და უახლესი მეთოდოლოგიების
თემო ჭახნაკია - ლექსები
ეს რა დღეში ვყავართ, ეს რა დროში ვცხოვრობთ?! უკვირთ კიდეც თუკი ვბრაზდებით და ვცხარობთ. როგორ ვიტანთ ამდენ ცბიერსა და ახვარს, შენ, ქართველო, ეგრე მწვერვალზე ვერ ახვალ!
დავით ახლოური - ლექსები
მზის საუფლოში დავიბადე, მზისგან მოვდივარ და ამიტომაც გარიდებდით თვალებს ნამიანს. ჩემი სამშობლოს ხავსისფერი ტაძრის ლოდი ვარ, შენი ქონგურის ჩუქურთმა ვარ, ავე მარია! მე თუბალი ვარ, მესხი ვარ და კოლხთა
გიორგი ვარამაშვილი - გერმანული პოეზიის თარგმანი
შენ, უცოდველო, შეუცდომელო მპყრობელო ანგელოზების გუნდისა, მაღლა ცაში და მიწაზე ყველა ქმნილის ღვთისმშობელო, დედოფალო! დედა ღვთისა, წმინდა ქალწულო, შენ განკვეთ ბნელს და ნათელი დადგება, დაუსრულებელი
გია ხუბუა - CRANIUM
ოთუთუნეს წმინდა სასაფლაოზე არცთუ დიდი ხნის წინათ კიდევ ერთი ბორცვი გაჩნდა. მის ქვეშ ანანას, როგორც შემდგომ სრულიად შემთხვევით გახმაურდა, უთავო ანუ თავმოკვეთილმა ნეშტმა განისვენა. გარდაცვლილს
ამირან ფაჩუაშვილი - ახალი სახლის ძველი ბინადარი
ტყით გარშემორტყმულ მწვანე მდელოზე მდგარი ახლადაშენებული მწვანე სახლი ივლისის დასაწყისში ახმაურდა. ზაფხულის გასატარებლად ქალაქიდან ჩამოსულმა ადამიანებმა კიდევ უფრო გამოაცოცხლეს ისედაც ცოცხალი გარემო
ბორის რიჟი - ლექსები (თარგმანი - მარინა გოგოლაშვილისა)
წაეკიდებათ ნეკერჩხლებს ცეცხლი, შორეთის ზეცას მოსდებენ ალს, მზე ამოავლებთ ვარდისფერ ვერცხლში და მე ვიღვიძებ, მე ვახელ თვალს. სად იყო ასე, ან ვისთან, ოდეს, მე არ შემითხზავს, ცხადზე ცხადია:
ახალი სტატიები
დავით კაკაურიძე - საქართველოს ეროვნული ნაკრები ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატის კონტექსტში 22:53რაულ ჩილაჩავა - ლექსები 18:40ქევსერ რუჰი (ქეთი ხანთაძე) - გადაღმა მხარე 18:37ჯემალ შონია - ლექსები 18:33ზურაბ ვახანია - სიცოცხლის ფილოსოფია და მიღმასწრაფება 21:11ნინო დარბაისელი - ლექსები 20:08ნინიკო მშვიდობაძე - ლექსები 20:02ანნა კომლაძე - ლექსები 19:58
პირადი კაბინეტი