ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
ზურაბ ხასაია - მითოსიდან ლოგოსამდე
13 ოქტ 00:59ჟურნალი / სტატიები / ესეისტიკა / კრიტიკა / ისტორია / ფილოსოფია / მეცნიერება / გამოქვეყნებული
ბერძნებს არსებობა მითოსად, ანუ ,,მარადიულ ამბავად“ წარმოუდგებოდათ; ისეთ რამედ, რაც ერთხელ, ოდესღაც მოხდა და მას მერე დაუსრულებლად მეორდება. დაახლოებით ისე, როგორც მზიან ამინდში საგანი მეორდება
გერმანე საზანოელი - ლექსები
ჩემო სამშობლოვ, ვიდრე წარსულს შეგადარებდე, შენ, ოქროსწამებ მოხატულო, დღეთა ქმნილებავ, მანამდე მანძილს ვეფერები შენს და მთვარემდე, რომ საალერსომ საკაშკაშოდ მოსვლა ინება. მსურს,ყველა ფერდში ნაბიჯ-ნაბიჯ
გიო ლომიძე - ლექსები
ერთხელაც შევძელი და ძალიან დავიძახე საკუთარი სახელი. მგონი ხმა ისე გადაიხარა, შეუხუნდა ჰაერს აჩქარებული ბგერებით მიკროტალღური ხასიათი. დიდი გმირობაა, დახუჭვით გაცვეთილი თვალებიდან რამის გამოდენას
ეკა ნადირაშვილი - ლექსები
მინდა, ნუგეში ვიყო, ხელი ჩაგკიდო მყარად. იმედად გვერდით გედგე, ჭირში და ლხინში მარად. განუგეშებდე სიტყვით, მხარს გიმშვენებდე მინდა, მზე გვიცქეროდეს ციდან, გაგვითბოს გული ციდა.
ზურა ოდილავაძე - სექსუალური ,,ლიკბეზი“ (რომანი ,,ბეკერის“ როიალი)
გიორგის ჯერ კიდევ დაწყებით კლასებში ყველა თანაკლასელი ხუთოსანი გოგო შეუყვარდა. ამასთან ერთად, სრულიად უნაშთოდ დნებოდა კლასის დამრიგებლის ერთი წლით უმცროს შვილზე – ფაინაზე; თანატოლი უმცროსი
მანანა მიქაძე - ლექსები
უფლის ციხესთან დგას ნანგრევები ცისგან მიწაზე ნასახსოვარი. ყაყაჩოებად ლივლივებს ველი, შენს თავს მახსენებს აქ ხეივანი. მრავალ წლის მერეც გაზაფხულია, ირგვლივ გამქრალა წარსულის კვალი. სულში სიტკბოც კი
ნანა ჩარკვიანი - ლექსები
ვნებააშლილი ქარები ფოთლებს ურხევენ ტირიფებს, ეკალი შემოხვევია ჩემს მიტოვებულ ბილიკებს. ფოთოლთ შრიალი, ჩურჩულით არღვევს იქაურ სიმშვიდეს. სიზმარში ვცდილობ გზის პოვნას, ტაძართან როგორ მივიდე. ჩემი კუთხე
ნინო უძილაური - ლექსები
ვერ აგამღერე, ვერ ჩაგაცვი ატმის ყვავილი, ვეღარც მოგარგე სიყვარულით ნაქარგი ფარჩა, არ მომიფრთხილდი, ვერ მიცანი, რომ ვარ ნამდვილი და გრძნობა ჩემი გადააგდე, აღარსად დარჩა... ბედი ტრიალებს დაბადება -
სანდრო ბერიძე - ლექსები
ამ გვირაბს იქით, ვირტუალური დროისა და სივრცის ქვეყანაში, სადაც ცხოვრება გარუტინულდა, ერთმანეთს ისე შეეზარდნენ და დაემსგავსნენ რეალობა და ირეალობა, როგორც თანაბრად გაკრეჭილი ჩაის ბუჩქები, როგორც
ვახტანგ ღლონტი - ნოსტალგია მეორე ადამზე
შემოვა იგი და შემოათევს... იქნება ღამე, როგორც შუადღე. გამოანათებს მთვარეც მზესავით, თითქოს კვლავ აღდგა ცის ნათესავი და უფლის ბაგით ბრწყინავს ლაზარე. შეწყვიტეს დებმაც მოთქმა და ზარი, თითქოს გამრთელდა
ახალი სტატიები
იოსებ ჭუმბურიძე - მომცრო სტატიის უკიდეგანო სივრცე, ანუ განსაკუთრებული არაფერი ხდება?! 15:07რაულ ჩილაჩავა - ლექსები 15:04გიორგი გოგოლაშვილი - მეც წუთისოფლის სტუმარი ვიყავ (ქეთევან ლომთათიძეზე) 14:32ნინა ნინეა სამხარაძე - ლექსები 14:25ქართლოს ქარჩხაძე - ლექსები 14:13ლეილა მესხი - ,,თეთრი დუქანი“ 00:38ვლადიმერ ნაბოკოვი - მძიმე ბოლი (თარგმანი - ნანა გაბადაძე) 00:31ავთანდილ ნიკოლეიშვილი - იზმირის ქართული მონასტერი 00:36
პირადი კაბინეტი
სხვადასხვა
ქეთი დუღაშვილი - ლექსები
ზაალ ებანოიძე - წყალგაღმიდან მოიწერე
ერეკლე ბეჟუაშვილი - ტიბეტური საგანძური (ნაწყვეტი წიგნიდან)
ლანა ბიბილურიძე - ინტერვიუ პოეტ ზაალ ჯალაღონიასთან
ინგუ ჭუმბურიძე - ლექსები
ლეილა მესხი - ,,თეთრი დუქანი“
ეთერ სადაღაშვილი - თურქული პოეზიის თარგმანი
ავთანდილ ნიკოლეიშვილი - იზმირის ქართული მონასტერი
ნინო დარბაისელი - ლექსები
რაულ ჩილაჩავა - ლექსები