ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
ლალი ასაბაშვილი - ლექსები
გაზაფხული შეიმოსავს მწვანე ფარჩას, ვიცი,სოფლად იყვავილებს ჩვენი ბაღჩა. წლები მიდის სიყმაწვილე არსად არ ჩანს, ამ ცხოვრების ქარიშხალში, სადღაც დამრჩა. დავალ ქვეყნად,დავატარებ დარდის ჩანთას,
ლუკა დვალიშვილი - გერმანული და საბჭოთა ტოტალიტარიზმის მსხვერპლთა საფლავები სოფელ სულორში
08 აპრ 01:16ჟურნალი / სტატიები / ესეისტიკა / პუბლიცისტიკა / კრიტიკა / ისტორია / მეცნიერება / გამოქვეყნებული
ცნობილი ფაქტია, რომ ფაშისტური გერმანიის მთავრობამ საბჭოთა კავშირზე თავდასხმამდე რამდენიმე წლით ადრე დაიწყო ფიქრი და შესაბამისი გეგმის შემუშავება, რომ ომის დაწყების შემთხვევაში საბჭოთა კავშირის
ეკა კვიციანი (კატერინა) - ლექსები
მზეს თითქოს ფოთლები სცვივა, ნისლი ჩამოწვა და ლხინობს, მღერის შემოდგომის წვიმა, ისევ აყენებენ ღვინოს. ისევ გიორგობის თვეა, ჩრდილავს მანათობელ მზეს და ქარმა გამახსენა უწინ,
ირინოლა გურული - ლექსები
იმერეთიდან გურიის გზაზე, საჯავახოსთან ნატვრის ხე რომ დგას, ფიქრის ფერადი ნაფეხურები ქარს გატანებულ ოცნებებს მოჰგავს... ააშრიალებს ნატვრის ხეს ცელქი, მოუსვენარი ოცნების ქარი,
მარეხი მემანიშვილი - გენეალოგიის ხე
მთელ ზაფხულს დედულში ვატარებდი, იმერეთის ერთ ლამაზ სოფელში. თუმცა რაღა სოფელში. ჩვენთვის სიქთარვა მხოლოდ ბებიაჩემის მაღალი ტრიფოლიატის ღობით შემოსაზღვრული, ვეებერთელა ეზო და კარ-მიდამო
ქეთევან გარაყანიძე - სამი მოთხრობა
სოფოს და თათოს ბევრი სათამაშო აქვთ, მაგრამ, ალბათ დამეთანხმებით, რომ პატარებს გასართობად სათამაშოებზე მეტად შთაგონება სჭირდებათ. ასეთ დროს სოფლად მცხოვრებ ბავშვებს შეუზღუდავი არჩევანი აქვთ:
ელისაბედ ჯავახიშვილი - ერთი მოთხრობა და ჩანახატები
სოფლის მტვრიან შარაზე თაფლისფერთვალება, თავაწეული გოგონა მიაბიჯებს. ფიქრიანი მზერით კავკასიონის მწვერვალებს გასცქერის. როცა ასე გაჰყურებს დათოვლილ მწვერვალებს, მაშინ მიწას ტოვებს და წარმოსახვით სხვა
ციცი გურიელი - მარადისობაში დამარხული მზე
მარტია. ყინვიანი ქარი შლეგიანივით დაჰქრის ნაძვებში და წიწვებისგან დასერილი ლოყები უხურს. დღისით აჭყაპებული თოვლი ისევ იყინება ქუჩის კიდეებზე და იშვიათ გამვლელს აფრთხობს მისი ცივი
თეა ხასაია - ლექსები
ხშირად ღიმილი არის გმირობა, ყველა ყვავილი სულში ჩამახმა, ვატყობ, დამტოვა მადლის მირონმა, ვატყობ, მიმტყუნა გრძნობის ჩახმახმა. ახალ ტკივილებს ისე ჰგავს, ძველი, ბეჭებზე მუდამ მძიმე ლოდს ველი,
ზაალ ებანოიძე - ლექსები
ცა ხავერდია, დაუჯერებლად ლურჯი, ჩაწობილია ჭალის ტბორებში ფუნჯი. რიჟრაჟმა მჩატედ ამოამთქნარა მოლი და მოლს დაეცა ლანდი დამფრთხალი ქორის. ეალერსები ცამდე აზიდულ სერებს და თავს ავალებ: _ წერე! წერე და
ახალი სტატიები
პირადი კაბინეტი
სხვადასხვა