ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
ზურაბ კიკნაძე - სწორფრობა
კაცობრიობა, ერი, საზოგადოება, პიროვნული ყოფა _ აი ეს საფეხურები, სადაც ადამიანს უხდება თავის უნართა, თავის შესაძლებლობათა, თავის შინაგანის რეალიზაცია. ადამიანი, სადაც კი უხდება მას ცხოვრება,
ავთანდილ ნიკოლეიშვილი - ქართული რეალიები ბულატ ოკუჯავას რომანში „გაუქმებული თეატრი. ოჯახური ქრონიკა“
ბულატ ოკუჯავასადმი (1924-1997 წწ.), როგორც გასული საუკუნის რუსული მწერლობის ერთ-ერთი თვალსაჩინო წარმომადგენლისადმი, საქართველოში დღემდე ერთმანეთისაგან არსებითად განსხვავებული დამოკიდებულებაა
გიორგი გობეჯიშვილი - ლექსები
დარდი შემოაღებს კარებს, თვალმა თუ გაგთვალა სევდის, მერე დაიწყება გვემა, მერე სითბოც ვეღარ გშველის...
მამუკა ოჩიაური - ლექსები
მე ვარ ქართველი საქართველოდან, არც ევროპელი, არც აზიელი. მოვდივარ ბებერ ფესვის ღეროდან, რომელსაც ჰქვია - კავკასიელი. არ მესწავლება პატივისცემა, დედის და მამის, ცოლის და შვილის ველს ავსებს ჩემი
ხათუნა მარტიაშვილი - ლექსები
გათენებამდე ვეღარ მიხვედი, დღეებს აგროვებ ხსოვნის ღერებად და შეგრძნება გაქვს თითქოს ისეთი, რომ გამოგტოვა ქვეყნიერებამ. ვინ აგაწყვიტა ხსოვნის ღილები, უკვე რამდენჯერ უნდა გიყვარდეს, ისე გიჭირავს სული
ეკა კვიციანი - ლექსები
არ ვიცი, რატომღაც დღეს ასე მომინდა, ტკივილად ნაღვენთი სტროფები მეშალა, არ ვიცი, იქნებდა თეთრია, რა გითხრა?! თუ მე მეჩვენება სოფელი ფერშავად?! რატომღაც მომინდა დროებით გავცლოდი ყოველს და ეს ქარიც
თეიმურაზ ლანჩავა - ლექსები
პატარა გოგო გაზაფხულს ხატავს, მერცხლის ფრთებით და ალუჩის ფიფქით, გაუჩენია ხანძარი ატამს, დათოვლილია ტყემლები ფიქრით. შორს, ჰორიზონტზე ბოლავს სიმწვანე, მაგნოლიები ამჩატებს სივრცეს, ვაზის ფოთლები მზის
მარიამ ჯავახიშვილი - ლექსები
უფალო ჩემო, ჩვენ არაფრით ვგავართ ერთმანეთს, უკვდავი რომ ხარ, სატანჯველი მეტი რა გინდა. დღეს გულწრფელობას აფასებენ თითქმის ერთ მანეთს და კლავენ აწმყოს, როგორც ქრისტეს, დასაბამიდან. უფალო ჩემო,
გერმანე საზანოელი - ლექსები
ყურში ჩამესმის სისველის ექო, მესამე დღეა წვიმს და აბუჩად იგდებს, აწვალებს სწორედ იმ ბექობს, სადაც ვეტრფოდი, სწორედ ამ ქუჩას. წვიმა კი წვიმს და თან დადის ველად, მაგრამ რატომ ან რისთვის ვბრაზდები?!
ნინო ზათიაშვილი - ლექსები
ვიშვი... უფალმა მადლად მომმადლა აზრი და გონი... და ამაყოლა ხვიასავით დედ-მამის ძირებს... ძირებს მადლიანს, მამა-პაპურს, ოფლისგან მორწყულს... გავნოყიერდი... გადავყლორტე კვირტები მზისკენ...
ახალი სტატიები
პირადი კაბინეტი
სხვადასხვა