ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
ანა მითგუჩი - სამყარო, რომელიც გამოცანად რჩება
ჰორიზონტი ხელოვნებაზე ყოველთვის დიდ გავლენას ახდენდა, ამავდროულად ჰორიზონტი მხოლოდ მეტაფორაა, ეს არის ადგილი, სადაც ცა და დედამიწა ერთმანეთს ერწყმის, ხაზი, რომელიც ჩვენს სუბიქტურ აღქმას ზღვარს
ლუკა ბაქანიძე - მე ვეხებოდი, ჩუმად თქვა ხელმა
აი, ეგ მკლავდა: ახლა ხოა ასე, შემოსასვლელთან, კართან მიგდებულ-აყუდებული, ბუზებდასეული, ფქვილის ორ ტომარაში გამოკრული, თან, ეს წარწერებიც ტომარაზე, რო ცხიმი ამდენი და ნახშირწყლები ამდენი, არადა,
ცირა ბარბაქაძე - ლექსები
(დ)ადევნებული კითხვა ვარ - რატომ? მოულოდნელად შენთვის დასმული, შენი აწმყო ვარ და არა მარტო.... ვარ მომავალი და ვარ წარსული! ის სამყარო ვარ, რომელშიც შენ ხარ, სადაც სიტყვებით ვაგებ სასახლეს,
ნანა მომცელიძე - ლექსები
გრძნობას დავლანდავ სადღაც შორეთში, ტანს აბლაბუდის კაბა მაცვია. გადავეშვები გრძნობის მორევში ჩემი ფიქრები უკვე ანცია. უკვე დახტიან მაჯლაჯუნები, ცდილობენ სულის ამოხდას ბნელში. მაგრამ უარით დატანჯულები,
ზურაბ ხასაია - ლექსები
ეს შავი ზღვაა, მშვენიერო! ამ გარიჟრაჟის ცივ, მზეთუნახავ სარკეებში ზღვა მონარნარებს, ზღვა დაგიბრუნებს სიყმაწვილის უწმინდეს დღეებს, გაჩუქებს ღამეს, ქრიზოლითებს, სევდის მარმარებს.
ლევან ბრეგაძე - ,,რაღაც ნაცნობი, რაღაც თავისი“
ვისაც, თუნდ ერთხელ,მთაწმინდიდან სიამით მზირალს – დაბლა თავისი უძებნია თვალებით სახლი, ვისაც, მჯდარს კენტად, ღელის პირას, ანდა ხის ძირას – აღუდგენია სახეები ნაცნობი ხალხის, – არა მგონია, არ იპოვნოს
რაულ ჩილაჩავა - ლექსები
მეც მოვისვენებ, ცხოვრებაო, თუ დალაგდები!.. სადღაც სარდაფში ობდებიან არტეფაქტები, მომრავლდა ირგვლივ ჩემი სიტყვის ბანზე ამგდები და ზოგ-ზოგები, რომ შეხედო, ჰგვანან ბაცილებს.… რა დრო მოვიდა, სნაიპერი
ნინო ამირეჯიბი - ლაურა
ალიანი მხურვალება თვალს მჭრის, წითელი ცეცხლი ბრდღვიალებს უკუნით ღამეში, მის წინ ვდგავარ ფეხმორთხმული ობოლი პატარა გოგონასავით და ამ სამყაროში ყველაზე შემაშინებელი წვის ტკაცუნის ხმებს,
ჯემალ შანიძე - ლექსები
ვარდობის თვეს, მაისის თვეს მზე სიამეს ახლიდა, მოდიოდი და მოგქონდა სიხარული სახლიდან. არცა შური, არცა წყენა, ბოროტ გზებზე მავალი, მიცემოდეს დავიწყებას მრავვალ, მრავალ, მრავალი... მხოლოდ შენ ერთს
შერვუდ ანდერსონი/ერნესტ ჰემინგუეი - ტედი/სუფთა, კარგად განათებული ადგილი
სანამ შვიდი წლის შესრულდებოდა, გოგონა ტრუნიონ-პაიკისკენ მიმავალ მიტოვებულ გზაზე მდგარ ძველ, შეუღებავ სახლში ცხოვრობდა. დედა მკვდარი ჰყავდა, მამა კი მთელ დროს რელიგიაზე ფიქრსა და ლაპარაკში ატარებდა.
ახალი სტატიები
პირადი კაბინეტი
სხვადასხვა