გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?

გენრიეტა ქუთათელაძე - ლექსები

გენრიეტა ქუთათელაძე - ლექსები

დარდმა და მწუხარებამ დააჭკნო ეს ქალი, ეს ქალი, წარსულში რომ ჰგავდა ყაყაჩოს, სასტიკმა ცხოვრებამ დასეტყვა, დამეხა, დაცეცხლა დააზრო და დააბერა, ლამის დაახრჩო (ეჰ, რა ძნელია დევნილის ხვედრი).
ლეო ძაკონე - ლექსები

ლეო ძაკონე - ლექსები

მე და ტირიფი ვსაუბრობდით ერთხელ წყლის პირსა, მკითხა: ძამიკო, ჩამოგტირის სახე რისთვისა? მეც მოვუყევი შინაარსი ჩემი ფიქრისა და მის თვალებში აირეკლა სევდა ნისლისა.
ეკატერინე ციცქიშვილი - ლექსები

ეკატერინე ციცქიშვილი - ლექსები

სულში მარტოობის უფსკრულია, ცალყბად ღაღადებენ ნარცისები... უხმო რიტორიკა უძლურია - თუკი სინანულით არ ვივსებით.
მაია ხოფერია - ლექსები

მაია ხოფერია - ლექსები

ტანს მოტკეცილი კაბა, ღილის აწყვეტა მკერდზე, სურვილს სევდაში ვმალავ, ფიქრი გამექცა ბედზე... ზოგს დაებედა ოქრო, ზოგს დაებედა  ვერცხლი, მე შენთან  ვიყო ოღონდ,
ლია პეტრიაშვილი - ლექსები

ლია პეტრიაშვილი - ლექსები

უღელი ხარი ქშენით მიარღვევს გაყამირებულ მიწას ბელტებად, ჟუჟუნა წვიმამ თუკი მიუსწრო, გადასკდებიან ძუძუს კერტებად. ხნულში გავლებულ კვლებს რა აავსებთ, სიკეთის თესლი სად ეშოვებათ?
თინა გელაშვილი - ლექსები

თინა გელაშვილი - ლექსები

შემოასკდა თქეში ფანჯრებს,  მე კი შენს გზას კვლავ გავცქერი. ქარი თითქოს კარებს ამტვრევს, ისევ უჩემოდ გაძელი. შემოვიხვევ თავზე ფიქრებს,
აზა გოგიტაური/ნაწიფაშვილი - ლექსები

აზა გოგიტაური/ნაწიფაშვილი - ლექსები

სადამდე უნდა ვზიდოთ მონობის უღელი?! რისთვის მოგვიყვანა გმირებმა დღემდე?! რომ გაუშალონ მტრებს ფიანდაზები და შიმშილით ქართველებს კლავენ. სადამდე იყოს სამშობლოს ღალატი?! ამას სწავლობდნენ სკოლაში?!
ნანა ჩარკვიანი - ლექსები

ნანა ჩარკვიანი - ლექსები

ვარსკვლავებივით გეხვიოს, თუნდ თავზე ლამაზმანები. იმ ერთის მოგკლავს სურვილი, ვინც მოგიხურა კარები.
ეთერ ბერიშვილი - ლექსები

ეთერ ბერიშვილი - ლექსები

მე დედა ვარ და გულით დამაქვს თქვენი დარდები, არ გაიკვირვოთ, თუკი ასჯერ გკითხოთ - როგორ ხართ? თვალწინ გამირბენს სიყვარულის წამი კადრებით და მონატრების ცრემლებიც კი თვითონ მოგორავს. ჰო, დედა ვარ და ვერ
ვეფხია სამსონიძე - ლექსები

ვეფხია სამსონიძე - ლექსები

სული მიჭირავს კბილებით, სიჩუმე ჩემი ყვირის, ხიფათს ვერანაცილები, ჩემში ვერ იშვა გმირი. სილაჩრე თითქოს დავმარხე, გულადობასაც ვჩემობ, მალამოდ ვერ მოგეფერე,
ახალი ნომერი
ახალი ჟურნალი
პირადი კაბინეტი