გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?

ლეილა ინაშვილი - ლექსები

ლეილა ინაშვილი - ლექსები

სული სხეულში გამომწყვდეულა, სხეული, სულის გამხდარა მტერი; ნეტავ შემეძლოს ნაწილაკებად მიმოვიფანტო, ვით ქარში მტვერი, რომ ერთდროულად შევაღო კარი, სამყაროს ყველა მიმალულ სხვენში;
თინათინ აბზიანიძე - ლექსები

თინათინ აბზიანიძე - ლექსები

შენამდე მანძილი ძალიან შორია, ფიქრით კი დავძრწივავ მაგ თმების სურნელში, სხეულში სასტიკი უაზრო ომია, ტკივილებს მიმალავს წვიმები ღრუბლებში. ვიცინე, ღიმილში ჩავმალე დარდები, ქარებით გავტეხე წამწამზე
ნინო ფრუიძე - ლექსები

ნინო ფრუიძე - ლექსები

თითქოს სამყარო მხრებით დამქონდა, ჯვარის სიმძიმე არც კი მიგრძვნია, ბედის ფურცლები ქარს რომ გაჰქონდა, დღეს... შეგროვებაც არ შემიძლია.
ანა ბებოშვილი - ლექსები

ანა ბებოშვილი - ლექსები

ფეხის დადგმისთვის ვერ გაგიმეტე,  მე ხომ ყველაში გაზაფხულს ვხედავ, იებს, შროშანებს, გვირილებს მინდვრად  ვკრეფ და ფიქრებში ფეხს მიწად არ ვდგამ. მზემ გაიმეტოს თბილი სინათლე,  ცისკენ თვალებით ვიმზერ
გოდერძი ჩიტაიშვილი - ლექსები

გოდერძი ჩიტაიშვილი - ლექსები

რა მოგივიდა, ძვირფასო, რატომ აღარ  მწერ წერილსო, შენს სიტყვებს  ნამივით ველი, იმედად ამოწვერილსო. ხმას არ მცემ, ზურგი მაქციე, რა მოხდა, რად მეურჩები? ყურში მითხარი ჩურჩულით,
ნანა მეფარიშვილი - ლექსები

ნანა მეფარიშვილი - ლექსები

სამყაროს ახშობს ხმა უსასრულო,  ქარტეხილებმა ვერდაძლეულმა, ამოგაკვნესა რამდენჯერ გულო,  მაარტოობისგან გადალეულმა.
გიორგი გობეჯიშვილი - ლექსები

გიორგი გობეჯიშვილი - ლექსები

მაგ მარგალიტებს შენი ქვეყნის მიწა ინახავს... ჩვენს საქართველოს გმირობები შესწირეს ბევრი და შენნაირი არც თუ ისე მრავლად გვინახავს... ვიცით_ ისიც კი არ ჩაიდე პაწია გულში, _
ცოტნე ჩოხელი - ლექსები

ცოტნე ჩოხელი - ლექსები

როგორ ამირიე ისევ გზა და კვალი, თან კვლავ დამდურებას ვბედავ, თუ არ წარმოადგენ ჩემთვის აღარაფერს, რატომ მინდა შენთან, ნეტავ... ხომ ვთქვი, არ გაქრება შენი სიახლოვე, კვლავ ჩემს გულთან ახლოს გხედავ,
ირინა თოფურია - ლექსები

ირინა თოფურია - ლექსები

ჩვენს თვალებიდან წამოსული მეტასტაზები... სულს მოგვდებია... მოგვრევია... ვერას გავხდებით!.. ჩვენი ფერები, ეს თვალები -
ალა დათუკიშვილი - ლექსები

ალა დათუკიშვილი - ლექსები

ჰა, შემოდგომამ ზაფხულის სახე ხმელი ფოთლებით  ჩამოიხოკა, ქარის მოტანილ წითელ მიხაკებს ქარი წაიღებს ისევ მარტოკა. ცა,
ახალი ნომერი
ახალი ჟურნალი
პირადი კაბინეტი