ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
იანელ კოჭლამაზაშვილი - ლექსები
მე თავმოკლული მერცხალი ვარ, შენს ფანჯარასთან... დანარცხებული, გადაღლილი შორეულ ფრენით. დავყურებ სხეულს, წარკვეთილი მაღელვებს ფრთები, ეგებ წარმტაციც და ვხედავ, როგორ მიმაცილებენ ეზოს ბავშვები,
სალომე ბზარაშვილი - ლექსები
მე არ ვარ ღმერთი, არც ეშმაკი და არც ქურუმი, მე დაცემული ღრუბლების ტყვე ვარ, ჩრდილო ციალის მოტრფიალე, ზაფხულის ნამი, გარდასულ მზეთა, მომაკვდავთა სხივების სევდა. ნისლშემოსილი სარკმელების საყრდენს
თორნიკე ბედიანაშვილი - ლექსები
ენავ ქართულო, მოსულო ციდან; არც ერთი არ არს შენი სადარი და ამ ენაზე პირველი დღიდან ლაპარაკობდა ღმერთთან ადამი და ამ ენაზე განიკითხება მსოფლიოს ყველა ერი და ენა, ენა მგოსანთა და ცის ხატება,
ნომადი ბართაია - ლექსები
ნუცუბიძეზე ერთი შაშვი მყავს, არ მოეშალოს ღვთისგან წყალობა, უკვე ხმაზე ვცნობ, კარგა ხანია, ექვსის ათ წუთზე იწყებს გალობას.
გიორგი ბალახაშვილი - ლექსები
ზღვის ტალღებს მოაქვს სუნი სიმლაშის. სილაში. ქაფის ქვეშ ისე ყრია კენჭები. ვეჭვდები. სანაპიროზე გადაგაწაყდით შენ და ნიჟარებს. ბინა-იჯარით. მალე იწვიმებს. ჰორიზონტის მიღმა მზე ჩავა. ბეჩავი.
ლელა კურტანიძე - ლექსები
აღარ რჩება ადგილი ძილისთვის, მოვლენ ჭინკები და შენს ჩამოწნულ თმებს შეეჩვევიან. თუ მომიკაკუნებ ფანჯარაზე, დავინახავ შენს თვალებს, როგორც ორ სანთელს, მესამის გარეშე. ისე იმსახურე ღამის კოშმარებთან,
მარი ბერუაშვილი - ლექსები
სად არის ახლა სიყვარული ალალი, მთელი, თვალს ეცრემლება მონატრება გარდასულ წლების, ეს დრო შიკრიკად მესახება ავკარგის მთქმელი, ძველ დიდებასთან, ღარიბული აწმყოთი შემყრის. სად არის ნერგი, საიდანაც
ფიქრია ჩუბინიძე - ლექსები
ოდესღაც, იქ, სადღაც, წვიმიან საღამოს, მე შემოგეყრები, ვით მწველი სახადი და ისე გაგთანგავ გრძნობების ალმურში, ვით თუთის არაყი ორმაგად ნახადი და მერე იკითხე- რომელმან, რომელი...
მაყვალა დავლაძე - ლექსები
წვიმს. ბათუმური წვიმაა... მოგონებები მართობს. წამში მოვლენილ ფიქრებში მომნატრებიხარ, ვდარდობ. ზღვას გავყურებ და ღრუბლები მიმოფანტულან ჯარად, წვიმა კი სევდას მიმატებს, ცრემლიან თვალებს ვმალავ.
სოფო წულაია - ლექსები
გამხმარი ხეების ძვლებივით აშრიალდა ქარის შეხება ქალის სხეულზე და სახლმა, სადაც აკვანს მუდამ სიკვდილის სუროსფოთლებშემოკრული ხელი არწევდა, ჩვილის ტირილი გამოისხა მზისფერ მტევნებად. – ბავშვი საიდან? –
ახალი სტატიები
გეგი კუხალეიშვილი - ღმერთკაცობრიობის მომავალი და სოციალისტური ფორმაცია 03:26ნინა ნენეა სამხარაძე - ლექსები 16:08გორვანელი - დემოკრიტეს ფილოსოფია 17:18ავთანდილ ყურაშვილი - ლექსები 17:17თორნიკე ღვინიაშვილი - Dicata matres 17:16თეიმურაზ ლანჩავა - ზამთრის თეთრი მერცხლები 17:15ნარი ჩხაბერიძე - ტერმინ „ჟამისწირვის“ განსაზღვრისა და მერმისთან ურთიერთკავშირისათვის 17:14დათო გაგოშიძე - არისტოტელეს შეხედულებები ხელოვნებაზე 17:11
პირადი კაბინეტი