გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?

მარი ბერუაშვილი - ლექსები

მარი ბერუაშვილი - ლექსები

სად არის ახლა სიყვარული ალალი, მთელი, თვალს ეცრემლება მონატრება გარდასულ წლების, ეს დრო შიკრიკად მესახება ავკარგის მთქმელი, ძველ დიდებასთან, ღარიბული აწმყოთი შემყრის. სად არის ნერგი, საიდანაც
ფიქრია ჩუბინიძე - ლექსები

ფიქრია ჩუბინიძე - ლექსები

ოდესღაც, იქ, სადღაც, წვიმიან საღამოს, მე შემოგეყრები, ვით მწველი სახადი და ისე გაგთანგავ გრძნობების ალმურში, ვით თუთის არაყი ორმაგად ნახადი და მერე იკითხე- რომელმან, რომელი...
მაყვალა დავლაძე - ლექსები

მაყვალა დავლაძე - ლექსები

წვიმს. ბათუმური წვიმაა... მოგონებები მართობს. წამში მოვლენილ ფიქრებში მომნატრებიხარ, ვდარდობ. ზღვას გავყურებ და ღრუბლები მიმოფანტულან ჯარად, წვიმა კი სევდას მიმატებს, ცრემლიან თვალებს ვმალავ.
სოფო წულაია - ლექსები

სოფო წულაია - ლექსები

გამხმარი ხეების ძვლებივით აშრიალდა ქარის შეხება ქალის სხეულზე და სახლმა, სადაც აკვანს მუდამ სიკვდილის  სუროსფოთლებშემოკრული ხელი არწევდა, ჩვილის ტირილი გამოისხა მზისფერ მტევნებად. – ბავშვი საიდან? –
ბაღათერ არაბული - ლექსები

ბაღათერ არაბული - ლექსები

თოვლი დაბერდა... და იცრემლება, ისევ უმატა ირგვლივ ჟინჟვლამაც, მალე ყვავილი- შუქი ტყემლების შემოენთება ველს გარიჟრაჟად... და ბალახების მწვანე ღვართქაფი გადითქრიალებს მინდვრებზე ისევ, საგაზაფხულო ციდან
ლევან კაკლიანი - ლექსები

ლევან კაკლიანი - ლექსები

მე არ ვიცი, როდის მოვა ის ჟამი, სადაც მიდის ის შარა-გზა გრძელი... მე არ ვიცი, როდის წავალ აქედან, არც ის ვიცი, ვინ რას იტყვის ჩემზე. მომიგონებენ, ზუსტად, მაქედან... შემოიდგამენ ჩემს ცხედარს მხრებზე.
მარი კოლხი - ლექსები

მარი კოლხი - ლექსები

მიყვარხარ დილის ნიავო, გეტრფი აისის მზეო, ბურუსს რომ შთანთქავ სხივებით, ამობრწყინდები, მზეობ... მიყვარხარ ღამის ღვთაებავ, სულამდე სავსე მთვარეო, სახეგაბადრულ ღამესაც თავი რომ მოანატრეო...
ნინო ქანთარია - ლექსები

ნინო ქანთარია - ლექსები

ჩამოვარდება ორსული მთვარე, ტანჯვით ღამდება, ვერ ახელს თვალებს. ახრჩობს წყურვილი, თან ცოტას ითხოვს, ლუკმაპურივით პატარა სითბოს. ტკივილი ავსებს, რთულია მეტად,
ვაჩე რაინდელი - ლექსები

ვაჩე რაინდელი - ლექსები

გზა დაეკარგა ზღვაში მენავეს, ქარმა ტალღებით ბნელს მიაცურა, ფიქრნი საცნობელს ვერრას ძერწავდნენ, შემორჩა ტილოს მინიატურა. ავად უმზერდა ცა გმობის მნახველს, თუმცა ტრიუმფის სდევა აურა, შეგრძნების წვეთი
გიორგი ზიჩი - ჰოფა და სეა

გიორგი ზიჩი - ჰოფა და სეა

არასტანდარტულ ქალაქში დაიბადნენ,მათი სარკმელები ერთმანეთს უცქერდა. უძრაობა მეფობდა ირგვლივ, საღეჭი რეზინებიც კი თითქმის არსად იყიდებოდა. საქორწინო ფიციც ისე მიიღეს,რომ ამაზე არც უფიქრიათ.
ახალი ნომერი
ახალი ჟურნალი
პირადი კაბინეტი