ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
სოფო წულაია - ლექსები
გამხმარი ხეების ძვლებივით აშრიალდა ქარის შეხება ქალის სხეულზე და სახლმა, სადაც აკვანს მუდამ სიკვდილის სუროსფოთლებშემოკრული ხელი არწევდა, ჩვილის ტირილი გამოისხა მზისფერ მტევნებად. – ბავშვი საიდან? –
ბაღათერ არაბული - ლექსები
თოვლი დაბერდა... და იცრემლება, ისევ უმატა ირგვლივ ჟინჟვლამაც, მალე ყვავილი- შუქი ტყემლების შემოენთება ველს გარიჟრაჟად... და ბალახების მწვანე ღვართქაფი გადითქრიალებს მინდვრებზე ისევ, საგაზაფხულო ციდან
ლევან კაკლიანი - ლექსები
მე არ ვიცი, როდის მოვა ის ჟამი, სადაც მიდის ის შარა-გზა გრძელი... მე არ ვიცი, როდის წავალ აქედან, არც ის ვიცი, ვინ რას იტყვის ჩემზე. მომიგონებენ, ზუსტად, მაქედან... შემოიდგამენ ჩემს ცხედარს მხრებზე.
მარი კოლხი - ლექსები
მიყვარხარ დილის ნიავო, გეტრფი აისის მზეო, ბურუსს რომ შთანთქავ სხივებით, ამობრწყინდები, მზეობ... მიყვარხარ ღამის ღვთაებავ, სულამდე სავსე მთვარეო, სახეგაბადრულ ღამესაც თავი რომ მოანატრეო...
ნინო ქანთარია - ლექსები
ჩამოვარდება ორსული მთვარე, ტანჯვით ღამდება, ვერ ახელს თვალებს. ახრჩობს წყურვილი, თან ცოტას ითხოვს, ლუკმაპურივით პატარა სითბოს. ტკივილი ავსებს, რთულია მეტად,
ვაჩე რაინდელი - ლექსები
გზა დაეკარგა ზღვაში მენავეს, ქარმა ტალღებით ბნელს მიაცურა, ფიქრნი საცნობელს ვერრას ძერწავდნენ, შემორჩა ტილოს მინიატურა. ავად უმზერდა ცა გმობის მნახველს, თუმცა ტრიუმფის სდევა აურა, შეგრძნების წვეთი
გიორგი ზიჩი - ჰოფა და სეა
არასტანდარტულ ქალაქში დაიბადნენ,მათი სარკმელები ერთმანეთს უცქერდა. უძრაობა მეფობდა ირგვლივ, საღეჭი რეზინებიც კი თითქმის არსად იყიდებოდა. საქორწინო ფიციც ისე მიიღეს,რომ ამაზე არც უფიქრიათ.
ნინიკო მშვიდობაძე - ლექსები
ხელებში მაკვდება ნოემბერი... სიკვდილისწინა „იავნანას“ ვღიღინებ და ტანს ვაყოლებ გამოგონილ ჰანგებს... დღის ყველა მონაკვეთი ისე შემზარავად ჰგავს ერთმანეთს... დღეს აღარა აქვს დრო და ვერ ვხედავ
გურამ გოცირიძე - ლექსები
შენ ბუნება ხარ მარადიული, მადლი ღვთიური, სული ციური და ნეტარება ამქვეყნიური, შუქი მზიური და კოსმიური. იქნებ აზრიც ხარ მარადიული, ან დემიურგი იმქვეყნიური, სულის განფენა სუბსტანციური და მისი
ნინა სამხარაძე - ლექსები
იმ ყვავილებს კრეფ, რომლის სუნიც ვაზამდე ქრება, შენ ისევ ისე უსულო ხარ, როგორც საგანი. მუცლიდან დამყვა ყველაფერზე წინასწარ ღელვა, მერე ნელ-ნელა ერთმანეთზე
ახალი სტატიები
პირადი კაბინეტი
სხვადასხვა