ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
ბაჩანა ჩაბრაძე - ფრანგული პოეზიის თარგმანი
ჟოაკიმ დიუ ბელე ნეტავი მას, ვინც მოვლო მსოფლიო ნეტავი მას, ვინც მოვლო მსოფლიო და, ვით იაზონ და ოდისევსი, გამოცდილებით და სიბრძნით სავსე, კვლავ დაუბრუნდა მხარეს მშობლიურს! ეჰ, როდის ვნახავ კვამლის
ტაშირო მაცუკი - ლექსები (თარგმანი - რაულ ჩილაჩავა)
ვინც თავპატიჟი გამოიდო, ამჟამად ნანობს, და ამიტომაც თქვენ მოგმართავთ დანო და ძმანო: "სანამ რაიმეს გთავაზობენ, არ თქვათ უარი, თორემ ერთხელაც იფიქრებენ თქვენზე: "ყრუ არი!" და სამუდამოდ დახურავენ
რაულ ჩილაჩავა - ლექსები
ვსეირნობ წვიმაში. უქუდოდ. უქოლგოდ. ულაბადოდ. საგანგებოდ ეკიპირებული გამვლელები ირიბ მზერას მაყოლებენ და, ალბათ, ან სულელი ვგონივართ ან გიჟი. მე კი შუბლს ვუშვერ მსხვილ წვეთებს და მათი ყოველი დაცემა
ნიკოლოზ შამუგია - იტალიური და ბერძნული პოეზიის თარგმანი
ბედად წერილი სიმშვიდის ხარ რადგან ხატება, სულს აგრერიგად ეგებ ამად ეძვირფასები, საღამოვ! და გინდ გვერდით გახლდნენ გულის სალხენად თიბათვის წვიმა, ძეფიროსის გრილი ალერსი,
ლალი ასაბაშვილი - ლექსები
გაზაფხული შეიმოსავს მწვანე ფარჩას, ვიცი,სოფლად იყვავილებს ჩვენი ბაღჩა. წლები მიდის სიყმაწვილე არსად არ ჩანს, ამ ცხოვრების ქარიშხალში, სადღაც დამრჩა. დავალ ქვეყნად,დავატარებ დარდის ჩანთას,
ეკა კვიციანი (კატერინა) - ლექსები
მზეს თითქოს ფოთლები სცვივა, ნისლი ჩამოწვა და ლხინობს, მღერის შემოდგომის წვიმა, ისევ აყენებენ ღვინოს. ისევ გიორგობის თვეა, ჩრდილავს მანათობელ მზეს და ქარმა გამახსენა უწინ,
ირინოლა გურული - ლექსები
იმერეთიდან გურიის გზაზე, საჯავახოსთან ნატვრის ხე რომ დგას, ფიქრის ფერადი ნაფეხურები ქარს გატანებულ ოცნებებს მოჰგავს... ააშრიალებს ნატვრის ხეს ცელქი, მოუსვენარი ოცნების ქარი,
თეა ხასაია - ლექსები
ხშირად ღიმილი არის გმირობა, ყველა ყვავილი სულში ჩამახმა, ვატყობ, დამტოვა მადლის მირონმა, ვატყობ, მიმტყუნა გრძნობის ჩახმახმა. ახალ ტკივილებს ისე ჰგავს, ძველი, ბეჭებზე მუდამ მძიმე ლოდს ველი,
ზაალ ებანოიძე - ლექსები
ცა ხავერდია, დაუჯერებლად ლურჯი, ჩაწობილია ჭალის ტბორებში ფუნჯი. რიჟრაჟმა მჩატედ ამოამთქნარა მოლი და მოლს დაეცა ლანდი დამფრთხალი ქორის. ეალერსები ცამდე აზიდულ სერებს და თავს ავალებ: _ წერე! წერე და
დავით შემოქმედელი - ლექსები
მზე დარჩა გაღმა, უცხო ნაპირზე, ღრუბელმა ცას რომ გამოარიდა, თითქოს დაუცდა ფეხი კრამიტზე წვიმას და ობლის ცრემლით ატირდა. ცა მშორდება და თან მოდის ახლო, ვყოვნდები შინ თუ შენკენ ვიჩქარი, რაც მიყვარს,
ახალი სტატიები
პირადი კაბინეტი
სხვადასხვა