ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
ზაბინე შიფნერი * - ლექსები (თარგმანი - ბელა ჩეკურიშვილი)
ბავშვი ვარ ისევ და მეფიქრება, რომ გამიტაცოს ქარმა, თითქოს ჰქონდეს მას ფრთები, მკვრივი სხეული, ყოფილიყოს თითქოსდა გედი და დასჯის მიზნით, რაკი ცუდად ვიქცეოდი, თან წამიყვანოს. ბავშვი ვარ ისევ და
ლუკა ბაქანიძე - გზაზე ძაღლი მოდიოდა
გაკვეთილები უკვე დაწყებული იყო, დერეფნებში ჩამომდგარ სიჩუმეს კი, მისი აზრით, სწორედ რომ ძალიან მოუხდებოდა კარის ავისმომასწავებელი ჭრიალი, ან წყლის წვეთების მონოტონური წანწკარი, როგორც საშინელებათა
გორვანელი - პლატონის ანტაგონიზმი
08 აპრ 17:00ჟურნალი / სტატიები / ესეისტიკა / კრიტიკა / ისტორია / ფილოსოფია / მეცნიერება / გამოქვეყნებული
პლატონის, ამ გენიალური ფილოსოფოსის ღვაწლი კაცობირობისათვის შეუფასებელია. მისი ეთიკური შეგონებანი ყველა დროის თანამედროვე საზოგადოებას ესადაგება. მასთან მნიშვნელოვანი ადგილი უჭირავს სიკეთის, როგორც
კარლ გუსტავ იუნგი - აპოლონური და დიონისური საწყისები (თარგმანი - ნუგზარ კუჭუხიძე)
08 აპრ 16:58ჟურნალი / სტატიები / ესეისტიკა / კრიტიკა / ისტორია / ფილოსოფია / ფსიქოლოგია / მეცნიერება / გამოქვეყნებული
შილერის მიერ ღრმად განცდილი და ნაწილობრივ დამუშავებული პრობლემა ახალ და თავისებურ ფორმაში დაყენებულ იქნა ნიცშესთან, 1871 წელს დაწერილ თხზულებაში _ „ტრაგედიის დაბადება“. ეს ახალგაზრდული ნაწარმოები,
თამარა - ლექსები
*** დედაჩემი სითბოს აძლევს კარმიდამოს. ჭრელაჭრულა ყვავილები პატარძლობენ. მონატრებით ვეფერები ბავშვობას და ჩემი დედის ღიმილიან სათნო სახეს. *** ყოველგვარი წუწუნის და ფიქრის გარეშე, მე გადავწყვიტე
ეკატერინე გურული - ლექსები
იტყვიან ჩემზე: - ვერ გადარჩაო, ასდევნებია ბოდვას ქარისას, შენ ხომ გამიგებ, სიგიჟეს ცაო, ვით კვირტი უგებს დღეებს მარტისას. მითქვია ბევრჯერ: - რომ არსი მოსვლის, თანდაყოლილი, ან შეძენილია, ფოთოლს თუ
ენდი ნემსიწვერიძე - ლექსები
განაახლა ვაზი მყნობით, მამაჩემს სხვა ენა ჰქონდა, ჩვენ მას ვენახს ვეძახოდით, იგი - მამულს ეძახოდა... ახლა ვხვდები, დრო რომ მროზგავს, ის ვენახი - მამულია, იმიტომ, რომ სამშობლოს ჰგავს, მამაჩემის
ზეინაბ მეტრეველი - ლექსები
*** დედამიწასაც ის ფერი დაჰკრავს, როგორც ლოგინის ბინადრის მომვლელს, ასე მგონია, ეს ჟამი მკარგავს და საპოვნრლად ვერასდროს მოვლენ... ღიმილის ეკალს კბილებით ვიღებ და საკუთარი სისხლით დაგეშილს, მგონია,
ოზლემ ოზგულ დუნდარი * - ლექსები (თარგმანი - ბელა ჩეკურიშვილი)
ბოსტნეულს რომ ჭრი და შვილები სკოლაში მიგყავს და გამოგყავს და ჭურჭელს რეცხავ და სახლს ალაგებ და დედაშენი თავის აზრებს გახვევს თავზე, ხელებზე, მხრებზე, ფეხებზე და ბოსტნეულს რომ ჭრი და საკუთარ ხორცსაც
დავით დეფი - დეფი♔სიახLOVE - ლექსები
დემე ვიცით მდინარე ზღვას როგორ ერთვის, მთელი ზღვა წვეთშიც როგორ ეტევა, დიდი სიჩუმით როგორ იღვრება სამყაროს სუნთქვა ფიქრებში ღმერთის. სამყაროც ოდესღაც იყო შენხელა, კეთილშობილი ყოველი წამით, მის
ახალი სტატიები
პირადი კაბინეტი
სხვადასხვა