ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
მამუკა ოჩიაური - ლექსები
რატომ დამეკარგე უმიზეზოდ, მე კვლავ კენტად ვარ და სოფლად ვრჩები, შორს ხარ, მაგრამ მიხმობს შენი ეზო, ეზოში მოშრიალე ალუჩები. ეზოც გავერანდა ნაფერები, ქალაქს წახვედი და დაიკარგე, ახლა იმ თუთის ხეს
ეთერ სადაღაშვილი - თურქული პოეზიის თარგმანი
მობრძანდი, ჩემო ქალბატონო, მობრძანდი; დაღლილხარ; როგორ დაგბანო ეგ პაწაწინა ფეხები, არც სურნელოვანი ვარდის წყალი და არც ვერცხლის თასი მაქვს.
ჯონ შამანი - ლექსები
დედის ფასივით გვიან შეცნობილ ღმერთს ვთხოვ: სულ მომცეს ცუდი ამინდი და მომიტევოს, რომ ვარ მიმნდობი და სიჩლუნგემდე ვარ მიამიტი!.. ფარისევლობას არ ვიმჩნევ ძმათა და სულში ვიძვრენ იუდიკოებს;
ბელა ალანია - ლექსები
ეს მერამდენედ გადმოცოცდნენ ჩემი სულის წნულის ღობეზე, კვლავ გამიქურდეს, მოსავალი თუმც იყო მწირი. წაიღეს თუ რამ ატლასი და ხავერდი მქონდა, თან გაიყოლეს აბრეშუმი, მაქმანები, მარმაში თეთრი, ყველა მარაო,
პაატა შამუგია - დაუჯდომელი
ეს ამბავი მაშინ მოხდა, როცა პირველი ადამიანი გამოჩნდა, რომელმაც გარკვეულ ხანს იცოცხლა და ბოლოს ყოვლად ქრესტომათიული სიკვდილით მოკვდა და სამი დღის მერე (კინოშიც ნახავდით) ფეხზე წამოდგა,
თეიმურაზ ლანჩავა - ლექსები
ამ ქალაქში ხშირად ყვავილს მესროდნენ, კანტი -კუნტად ტყვიასა და ისარს, ალბად მისთვის ვდიდგულობდი ესოდენ, სიყვარული მიბიძგებდა წინსვლას. ჩემი გული სიხარულით ფართხალებს, თუმც სიბერე სიჭაბუკეს ვერ ცვლის,
ირინოლა გურული - ლექსები
ნუ მიმაჩვევ უშენობას, ნუ მიმაჩვევ, უმზეოდ ხომ წლები გამიხუნდებიან, კვირეები წევს უსიტყვოდ, სულს მეასედ ესიზმრება, რომ ლექსები ჩუმდებიან. ესიზმრება, რომ გათავდა ყველა ფერი, ნაფერები ფერები რომ
გიორგი გობეჯიშვილი - ლექსები
რამდენი რამე მივცოდე, ტალი მაქვს, ვანთე აბედი, მთებმა დარდი არ იცოდნენ– გულმა რა უგრძნოთ ასეთი... ცისკარს მამალი იყივლებს, ცას გადიფრენენ ბგერები, ჰაი, ცხოვრებავ, დილილმე,
ლელა კურტანიძე - ლექსები
მე არ აგიწევ ხელებს ცაში, რადგან თვალები ისედაც მაგონებს ტბის პირას ანთებულ სანთლებს. გახსენებული ნიავი ისევ ისეთი ნაცრისფერია და ისევ დაკრავს სევდა წელზე შემოხვეული მკლავების, რომელიც არ მთხოვდა
ჯაკომო ლეოპარდი - ლექსები
სულს ბავშვობიდან ეძვირფასა ეს მყუდრო ბორცვი, სხლტედ აზიდულან სად ხეები და უშორესი ერისიონით ტკბობას მზერას არ ანებებენ. მაგრამ, როცა აქ ჩამომჯდარი გავცქერი არეს, წარმომიდგება, ამ სხლტის მიღმა როგორ
ახალი სტატიები
გეგი კუხალეიშვილი - ღმერთკაცობრიობის მომავალი და სოციალისტური ფორმაცია 03:26ნინა ნენეა სამხარაძე - ლექსები 16:08გორვანელი - დემოკრიტეს ფილოსოფია 17:18ავთანდილ ყურაშვილი - ლექსები 17:17თორნიკე ღვინიაშვილი - Dicata matres 17:16თეიმურაზ ლანჩავა - ზამთრის თეთრი მერცხლები 17:15ნარი ჩხაბერიძე - ტერმინ „ჟამისწირვის“ განსაზღვრისა და მერმისთან ურთიერთკავშირისათვის 17:14დათო გაგოშიძე - არისტოტელეს შეხედულებები ხელოვნებაზე 17:11
პირადი კაბინეტი