გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?

გიორგი გობეჯიშვილი - ლექსები

გიორგი გობეჯიშვილი - ლექსები

მაგ მარგალიტებს შენი ქვეყნის მიწა ინახავს... ჩვენს საქართველოს გმირობები შესწირეს ბევრი და შენნაირი არც თუ ისე მრავლად გვინახავს... ვიცით_ ისიც კი არ ჩაიდე პაწია გულში, _
ცოტნე ჩოხელი - ლექსები

ცოტნე ჩოხელი - ლექსები

როგორ ამირიე ისევ გზა და კვალი, თან კვლავ დამდურებას ვბედავ, თუ არ წარმოადგენ ჩემთვის აღარაფერს, რატომ მინდა შენთან, ნეტავ... ხომ ვთქვი, არ გაქრება შენი სიახლოვე, კვლავ ჩემს გულთან ახლოს გხედავ,
ირინა თოფურია - ლექსები

ირინა თოფურია - ლექსები

ჩვენს თვალებიდან წამოსული მეტასტაზები... სულს მოგვდებია... მოგვრევია... ვერას გავხდებით!.. ჩვენი ფერები, ეს თვალები -
ალა დათუკიშვილი - ლექსები

ალა დათუკიშვილი - ლექსები

ჰა, შემოდგომამ ზაფხულის სახე ხმელი ფოთლებით  ჩამოიხოკა, ქარის მოტანილ წითელ მიხაკებს ქარი წაიღებს ისევ მარტოკა. ცა,
იანელ კოჭლამაზაშვილი - ლექსები

იანელ კოჭლამაზაშვილი - ლექსები

მე თავმოკლული მერცხალი ვარ, შენს ფანჯარასთან... დანარცხებული, გადაღლილი შორეულ ფრენით. დავყურებ სხეულს, წარკვეთილი მაღელვებს ფრთები, ეგებ წარმტაციც და ვხედავ, როგორ მიმაცილებენ ეზოს ბავშვები,
სალომე ბზარაშვილი - ლექსები

სალომე ბზარაშვილი - ლექსები

მე არ ვარ ღმერთი, არც ეშმაკი და არც ქურუმი, მე დაცემული ღრუბლების ტყვე ვარ, ჩრდილო ციალის მოტრფიალე, ზაფხულის ნამი, გარდასულ მზეთა, მომაკვდავთა სხივების სევდა. ნისლშემოსილი სარკმელების საყრდენს
თორნიკე ბედიანაშვილი - ლექსები

თორნიკე ბედიანაშვილი - ლექსები

ენავ ქართულო, მოსულო ციდან; არც ერთი არ არს შენი სადარი და ამ ენაზე პირველი დღიდან ლაპარაკობდა ღმერთთან ადამი და ამ ენაზე განიკითხება მსოფლიოს ყველა ერი და ენა, ენა მგოსანთა და ცის ხატება,
ნომადი ბართაია - ლექსები

ნომადი ბართაია - ლექსები

ნუცუბიძეზე ერთი შაშვი მყავს, არ მოეშალოს  ღვთისგან წყალობა, უკვე ხმაზე ვცნობ,  კარგა ხანია, ექვსის ათ წუთზე იწყებს გალობას.
გიორგი ბალახაშვილი - ლექსები

გიორგი ბალახაშვილი - ლექსები

ზღვის ტალღებს მოაქვს სუნი სიმლაშის. სილაში. ქაფის ქვეშ ისე ყრია კენჭები. ვეჭვდები. სანაპიროზე გადაგაწაყდით შენ და ნიჟარებს. ბინა-იჯარით. მალე იწვიმებს. ჰორიზონტის მიღმა მზე ჩავა. ბეჩავი.
ლელა კურტანიძე - ლექსები

ლელა კურტანიძე - ლექსები

აღარ რჩება ადგილი ძილისთვის, მოვლენ ჭინკები და შენს ჩამოწნულ თმებს შეეჩვევიან. თუ მომიკაკუნებ ფანჯარაზე, დავინახავ შენს თვალებს, როგორც ორ სანთელს, მესამის გარეშე. ისე იმსახურე ღამის კოშმარებთან,
ახალი ნომერი
ახალი ჟურნალი
პირადი კაბინეტი