ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
გივი მეფარიშვილი - ლექსები
შთაგონებულხარ ბეჩავო სიტყვას ამყოლი ბგერითა, სიცრუე ორპირობითა კაცთა ვნებების ხვედრითა. ვალი ვალად გაქვს გულ-ლომო, ღვთის სახე წაგვერთვა ბედითა. ტანჯვად მოვედით ამ ქვდყნად - ხაფანგებისა ნგრევისა...
ანა ახმატოვა АННА АХМАТОВА (თარგმანი - მეგი მოლოდინი) - ლექსები
გავითავისე მე სიბრძნე ყოფის, ზეცას ვუმზერ და აღვავლენ ლოცვას, ბევრს ვხეტიალობ, რომ ვიცხრო შფოთი და ასე ვუცდი დაისის მოსვლას. როს შრიალებენ ოროვანდები და თან ცირცელიც თავს ხრის ღობეზე, მეწერებიან
აკაკი თევზაძე - ლექსები
ფიქრებში გთანგავს სევდით ქსოვილი _ ცრემლად დამდნარი სულის წამება და გენანება წუთი ყოველი, ვით სიცოცხლესთან გამოსალმება. რად გიკვირს, რომ შენც გადაუხდელი გაფრენილ დღეთა გედოს ბეგარა?! ჯერაც არ
ქეთი ჯოლბორდი - ლექსები
ამ საუბრისთვის გული ამინდს თუ დაემსგავსა და უცელსიუსო სიმართლე გახდა გამოსავლელი, ვფიქრობ, ქარით მაინც როგორ გავვრცელდეთ, რადგან მისგან დავიწყებული ყველა ნაპირია გადარჩენის იერარქია და ადამიანი
შოთა ზოიძე - მეთოთხმეტე მოციქული
უფალმა მომანიჭა ოციდან ოცი ქულა, მომანიჭა, რადგან ვიყავი მეცენატი, მე ვიქნები მეთოთხმეტე მოციქული, მაიაკოვსკი იყო მეცამეტე. ზოგს გული აწუხებს, ზოგს - თავის ტკივილი, ჩვენი სიცოცხლე ჰგავს ყინულის
ბოკო ჭიღლაძე - ლექსები
ძველ ადგილას მოსვენება მომინდა, სადაც ჯერ კიდევ მკრთალად ჩანს რამდენიმე ასო, ვერც ერთმა წვიმამ თუ წყლიანმა ბუშტმა, თუ შარდმა, თუ თოვლის დნობამ, ვერ წაშალა ჩემი სახელი, ამ ქალის ხმა ყველა ბავშვის
ლუკა ჭყოიძე - ლექსები
ფრჩხილებს შორის მოვექეცი, ვერ ვპოულობ გამოსავალს, აღარავინ არ კითხულობს ჩემს ასავალს ან დასავალს. თვალზე ლიბრი გადამეკრა, რა ვქნა, ვეღარ გამიგია, წესიერი რითმაც ქრება, ისიც ფრჩხილებს წაუღიათ.
ანი ბაღდადაშვილი - ლექსები
გადამწერი გადაწერილ პალიმფესტზე შესრულებულ ნაწერს ძერწავს. უღიმღამოდ მიაბიჯებს წარწერიდან წარწერამდე ნელა სევდა, სიხარული, აღტაცება. იბერება მისი გული იბერება სიყვარულით და ნელ-ნელა ჩუქურთმდება
ფიქრია ჩუბინიძე - ლექსები
ეს ყვავილები, ჩემს მაგიდაზე, რომ მოეფინა სევდის ბლონდებად, ვხედავ და მაინც, თქმა ვერ გავბედე, რომ ლამაზ სიზმრად მომაგონდება... მომაგონდება ღრუბელთა ტევრში, დაკრეფილ ცრემლის იაგუნდებად და თეთრი თმების
სალომე გოგოლაძე - ლექსები
კიდევ ერთხელ გაჭრიალდა მზის ბორბალი ცისფერ ცაზე, ჯეირანი ნაწნავს შლიდა თბილის ქალაქ აივანზე, ქუჩა იყო ძველისძველი, მოკირწყლული სიპი ქვებით, პეპლებივით ფრიალებდნენ ჭრელაჭრულა ქათიბები, ის დღე იყო,
ახალი სტატიები
პირადი კაბინეტი
სხვადასხვა