ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
თეიმურაზ ლანჩავა - ორი მოთხრობა
ჩემი ასაკის კაცს ავტობიოგრაფიას აღარ თხოვენ. ნაცნობებმა იციან ვინ იყო და რა უკეთებია. უცნობებს არ აინტერესებს.ჩემი ხნის კაცს აღარსად ეძახიან და აწინაურებენ, პირიქით, ერთი სული აქვთ ჩამოაქვეითონ,
ლიზა ებრალიძე - ის, რითაც ვცხოვრობთ
-გამარჯობა, ელეონორ. - მივესალმე ქალს, რომელსაც ნახევარი საათი შორიდან ჩასაფრებული ნადირივით ვუყურებდი. მას კი ხელები პატარა ჩანთაზე ჩამოელაგებინა მშვიდად და სკამზე იჯდა ჩაფიქრებული. -უკაცრავად? -
სილვენ პრიუდომი - კაფე ,,სამოთხე" (თარგმანი - ნანა გოგოლაშვილი)
ბალზაკს თხუტმეტი წლის წინ შევხვდი, პარიზიდან ორმოციოდე კილომეტრის დაშორებით, მელან - პარადის ერთ-ერთ უნიკალურ კაფეში, სადაც, მაშინ, ისეთი მიზეზით მოვხვდი, რომლის გამხელაც ახლა უკვე აღარ მაშინებს;
ირაკლი ლომოური - ანტიმეტამორფოზა
ბლატტელლა გერმანიცა-ს, ვისაც დედამ დაბადებისთანავე „კოკროჭინა“ შეარქვა (მოფერებით - კოკრო), რადგან თავის და-ძმებთან შედარებით პატარა, დალეული გაჩნდა, და ვისაც იმ დღიდან ყველა მეტსახელს ეძახდა -
ქეთი იმერლიშვილი - ორი მოთხრობა
კიდევ ერთი უხალისოდ ჩამოწნული დღენოვასთვის... სწრაფად მოისხა თბილი მოსაცმელი და სახლიდან გავიდა. -უჰ!- გარეთ გასულს მაშინვე აღმოხდა და მარწუხებისგან გათავისუფლებულივით
გიული გიგაური - სამი ჩანახატი
მაღალმთიანი აჭარის მთებში დაიბადა. ბავშვობიდან დღემდე შრომაშია. ოჯახში შვიდი შვილი იყო. ყველა მან დააბინავა, ზოგსაც ასწავლა, ზოგსაც სახლი უყიდა. თვითონ კი ბოლოს დაოჯახდა, ისიც მშობლიური მხარიდან
კაზუო იშიგურო - მელვერნ ჰილზი (თარგმანი - მაია ბოლაშვილი)
გაზაფხული ლონდონში გავატარე და თუმცა ყველაფერი, რაც ჩაფიქრებული მქონდა, ვერ ავისრულე, ჩემს ცხოვრებაში მაინც სასიამოვნო ეპიზოდად დარჩა. მაგრამ კვირა კვირას მისდევდა და ზაფხულიც მოახლოებული იყო და
გიორგი არონია - სევილიაში ფორთოხალი აყვავებულა
დროში მხოლოდ და მხოლოდ ერთხელ ვიმოგზაურე. ეს ამბავი მარტის ბოლოს გადამხდა თავს. დროს გვიანი არ ეთქმოდა, თუმცა, აღარც ადრე იყო. დღის ის მონაკვეთი იდგა, ესპანელები რომ პირველად იკრიბებიან სავახშმოდ.
ნინო მზესელი - ორი მოთხრობა
აცივდა. გაუსაძლისად აცივდა... არა, აქამდეც რა, განა არ აციებულა, მაგრამ... ეტყობა სინორჩ_ სიქორფის ძალით იყო ის სულისგამყინავი ქარიც, რომ მეთბილებოდა, თორემ აბა, სხვას, რას დავაბრალო ჩემი ასე
მარიამ ფახურიძე - 24 საათი
სიკვდილმისჯილივით ძარღვებშეკრული ვეკვრი საწოლს და ველოდები, როდის ჩამოკრავს უკანასკნელად წმინდა ნიკოლოზის ტაძრიდან ზარი, ზარი სიბნელის, ზარი დოგმატიზმის, ზარი ფარისევლობის. ვგრძნობ, როგორ ბორძიკობს,
ახალი სტატიები
დავით კაკაურიძე - საქართველოს ეროვნული ნაკრები ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატის კონტექსტში 22:53რაულ ჩილაჩავა - ლექსები 18:40ქევსერ რუჰი (ქეთი ხანთაძე) - გადაღმა მხარე 18:37ჯემალ შონია - ლექსები 18:33ზურაბ ვახანია - სიცოცხლის ფილოსოფია და მიღმასწრაფება 21:11ნინო დარბაისელი - ლექსები 20:08ნინიკო მშვიდობაძე - ლექსები 20:02ანნა კომლაძე - ლექსები 19:58
პირადი კაბინეტი