ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
ლუკა ბაქანიძე - მე ვეხებოდი, ჩუმად თქვა ხელმა
აი, ეგ მკლავდა: ახლა ხოა ასე, შემოსასვლელთან, კართან მიგდებულ-აყუდებული, ბუზებდასეული, ფქვილის ორ ტომარაში გამოკრული, თან, ეს წარწერებიც ტომარაზე, რო ცხიმი ამდენი და ნახშირწყლები ამდენი, არადა,
ნინო ამირეჯიბი - ლაურა
ალიანი მხურვალება თვალს მჭრის, წითელი ცეცხლი ბრდღვიალებს უკუნით ღამეში, მის წინ ვდგავარ ფეხმორთხმული ობოლი პატარა გოგონასავით და ამ სამყაროში ყველაზე შემაშინებელი წვის ტკაცუნის ხმებს,
შერვუდ ანდერსონი/ერნესტ ჰემინგუეი - ტედი/სუფთა, კარგად განათებული ადგილი
სანამ შვიდი წლის შესრულდებოდა, გოგონა ტრუნიონ-პაიკისკენ მიმავალ მიტოვებულ გზაზე მდგარ ძველ, შეუღებავ სახლში ცხოვრობდა. დედა მკვდარი ჰყავდა, მამა კი მთელ დროს რელიგიაზე ფიქრსა და ლაპარაკში ატარებდა.
კობა ცხაკაია - მოკლე ამბავი ერთი ქალაქისა და ქალისა
“არსაიდან არგენტინოვნას” დილიდანვე გული ერეოდა და თავს არც თუ კარგად გრძნობდა. მიუხედავად ამისა, სიგარეტის წევითა და ელეგანტურ-სექსუალური ნაბიჯებით მაინც გამოვიდა სახლიდან. იმ საბედნისწერო დღეს
აკსელ ბაკუნცი - ხოხობი (Ակսել Բակունց /«Միրհավ»)
შემოდგომა იყო, ბრწყინვალე შემოდგომა...ჰაერი სუფთა, ცრემლივით უმწიკლო. მოყვითალო მთები იმდენად ახლოს, იმდენად გარკვევით მოსჩანდნენ, რომ მათ დავარცხნილ კალთებზე შორიდან შეიძლებოდა ხევებისა და წითლად
ი.ლომოური; გ.რაზმაძე; ვ.წერეთელი - გზა
თენდებოდა. ლარივით სწორი გზის ორივე მხარეს, სადამდეც თვალი სწვდებოდა, მოშიშვლებული ველი გადაჭიმულიყო. ჰორიზონტზე მთები ლურჯად ილანდებოდა. ტაქსი უჩვეულოდ ცარიელ ტრასაზე მიქროდა. - მაგარი მიწაა, შავი
უმბერტო ეკო - ,,ეს"
– პროფესორო, წარმატების საქმე როგორ მიდის? – ამბობს გენერალი და პასუხს მოუთმენლად ელოდება. – რა წარმატებაზე მეკითხებით? – შეუტრიალებს კითხვას პროფესორი კა, თუმცა პასუხის გაცემას აშკარად არ ჩქარობს.
მარეხი მემანიშვილი - ოთხი ნოველა
დედამ თქვა, საბრალოს რაც შვილი გარდაეცვალა, მის მერე თვალისჩინი წაერთვაო...გათხოვებამდე ულამაზესი ქალი იყო, ტანმორჩილი, შავთვალწარბა და ეშხიანიო...ოთხი შვილი გააჩინა: ორი ვაჟი და ორი ქალიო.
ელენე დემეტრაძე - ხანძარი რასპრავაში
თებერვლის იმ საღამოს ბულანჟერიიდან ბიჭები ღრმად ნასიამოვნები დაბრუნდნენ სახლებში და მერე დილითაც ,,სუდა ი რასპრავაში” იხსენებდნენ სასიამოვნო ატმოსფეროს, რაც დედაქალაქში არსებულ საფრანგეთის იმ პატარა
მაია მახარაძე - მერედა, არ გეშინოდა?
ავტობუსი უღელტეხილს მიუახლოვდა. ოფლით პერანგგაწუწულ, თოხისტარზე ჩამოსვენებულ, წელკავგამჯდარ გლეხკაცივით ჩაიქოთქოთ-ამოიხვნეშა და გაჩერდა. ჯიქანჯიშიან, გვერდებ და
ახალი სტატიები
დავით კაკაურიძე - საქართველოს ეროვნული ნაკრები ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატის კონტექსტში 22:53რაულ ჩილაჩავა - ლექსები 18:40ქევსერ რუჰი (ქეთი ხანთაძე) - გადაღმა მხარე 18:37ჯემალ შონია - ლექსები 18:33ზურაბ ვახანია - სიცოცხლის ფილოსოფია და მიღმასწრაფება 21:11ნინო დარბაისელი - ლექსები 20:08ნინიკო მშვიდობაძე - ლექსები 20:02ანნა კომლაძე - ლექსები 19:58
პირადი კაბინეტი