ჩვენს შესახებ
							
                            
							
						
								პოპულარული
							
							
						
								სტატიების არქივი
							
							
						
								გამოკითხვები
							
							რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
ვანო კორძაძე - ლექსები
		ახლაც შენი ჩუმი ცრემლი გამახსენდა, იებივით გიბრწყინავდა თვალში, მეტს ვერაფერს ვერ ვხედავდი მაშინ, დედა, შენს ღიმილზე მეოცნებე ბავშვი. შენი ხელი უსაშველოდ რომ მომინდეს, ღამეები გავათენო თეთრად... თუ
	
დათო არახამია - ლექსები
		უკიდეგანო ბინდია რადგან, ცას კოსმიური ზმანება სერავს და ცდომილების თაღოვან კართან, ჩამოგვირისტდა დაისის კერა. ცის კიდემ ისე აიდგა ენა, დააფრთხო ღამე ჭექა-ქუხილმა. გადასწვდა სივრცეს ნატყორცნი მზერა და
	
ნინო ზათიაშვილი - ლექსები
		ვიშვი... უფალმა მადლად მომმადლა აზრი და გონი... და ამაყოლა ხვიასავით დედ-მამის ძირებს... ძირებს მადლიანს, მამა-პაპურს, ოფლისგან მორწყულს... გავნოყიერდი... გადავყლორტე კვირტები მზისკენ...
	
ლუიზ გლიკი - ორი ლექსი (თარგმანი - მარიამ გაბუნიასი)
		Რას მეჩურჩულები? Ნუთუ, მარადიულ ცხოვრებას ელტვი? Მითხარი, ყველა შენი ფიქრი ასეთია? Შენ ჩვენ არ გვიმზერ, არც გვისმენ.
	
ანა (ქალთამზე) სურმანიძე - ლექსები
		ჰამაკში ვწევარ... ვისვენებ და შევცქერი ზეცას... ღმერთო!.. ზეცაში ფილმად ვნახე ჩემი წარსული... ჩანასახიდან (როს ჯერ კიდევ მუცელი მეცვა) ვითვლი დროის ზრდას... რა დრო გასულა... დედამ იკივლა...
	
თეა ხასაია - ლექსები
		ქარს არ ვუფრთხოდი ერთ დროს, ახლა ნიავიც მყოფნის, როგორ დავღლილვარ, ღმერთო, ადამიანად ყოფნით. სულის მზე ავა-ჩავა, მიმძიმს ჭურჭელში თიხის, ვერ ვუგებ ავან-ჩავანს ამ ცხოვრების, - არც მიღირს.
	
ნანა მეფარიშვილი - ლექსები
		მნათობი ნათობს, ხალხის ხედვა მაინც ბნელია, სიმართლეს მტვერი მორევია, რწმენას ერესი, საკუთარ თავზე ივიშვიშო ახლა ძნელია, რადგან სამშობლოს ტკივილია უპირველესი. რაა სიცოცხლე, გაელვება წუთიერ სიზმრის,
	
ირაკლი ჯაფარიძე - ლექსები
		ვით განშორების მაცნე ბარათი, ისე იწვოდა შენი სინაზე და მთვარე, როგორც უხმო ჯალათი, ისევ ჩნდებოდა მწუხრის ზეცაზე. მე კარგად მესმის, აღარ იქნება სხვა ფაგოტებით სულის შერხევა
	
ზაალ ებანოიძე - ლექსები
		ჰაერში ხელებს გაშლი და გსურს აიმგზავრონ ხელებმა  აყვავილებულ ვაშლიდან – უთქმელი ბედნიერება.  ხმაურს ზიარად დავეძებთ – ბგერებს შევხსენით ღილები და ცის უხილავ საცეცებს ცალ-ცალკე ვემორჩილებით.  ჭალებს
	
ნიკა კვესელავა - ლექსები
		შუაღამეა, ყველას სძინავს, ამ მკვდარ ოთახში, სუნთქვაშეკრულს და უსიცოცხლოს მიჯობს რა უფრო, ახლა რომ ჩემთან მოხვიდოდე გაშლილი თმებით, ანგელოზივით, მაცოცხლო და გამესაუბრო.
	
										ახალი სტატიები
									
									
										დავით კაკაურიძე - საქართველოს ეროვნული ნაკრები ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატის კონტექსტში 22:53რაულ ჩილაჩავა - ლექსები 18:40ქევსერ რუჰი (ქეთი ხანთაძე) - გადაღმა მხარე 18:37ჯემალ შონია - ლექსები 18:33ზურაბ ვახანია - სიცოცხლის ფილოსოფია და მიღმასწრაფება 21:11ნინო დარბაისელი - ლექსები 20:08ნინიკო მშვიდობაძე - ლექსები 20:02ანნა კომლაძე - ლექსები 19:58
									
								
										პირადი კაბინეტი
									
									
										
    
    
									
								
										სხვადასხვა
									
									









