ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
სანდრა სისნეროსი - ორი მოთხრობა (თარგმანი - თამარ ჩიხლაძე)
მარინის მეგობარი ბიჭი პუერტო რიკოშია. მარინი მის წერილებს გვაჩვენებს ხოლმე და და პირობას გვართმევს, არავის ვუთხრათ იმის შესახებ, რომ როგორც კი მარინი პუერტო რიკოში დაბრუნდება, ისინი მაშინვე
ნანი კაპანაძე - ჩანახატები
უსასრულობა ამ უსაზღვრო და მრავალფეროვანი სამყაროს პატარა კუთხეში თავს იჩენს ერთი შეხედვით პატარა, მოციმციმე და მიმზიდველი წერტილი. მთელ კონცენტრაციას მასზე ვამყარებ ისე, რომ მის გარდა სხვას ვერაფერს
გიზო თავაძე - ორი ნოველლა
მინდოდა, თან როგორ, ბებიაჩემი საუკუნეს გატოლებოდა... ზაფხული იდგა. მერცხლები ბარტყებს აფრთიანებდნენ. შუაღამისას, აივანზე ვიჯექი, თან მერცხლების ბუდეს ავყურებდი, რომელშიც ოთხი შებუმბლული მოჭიკჭიკე
ელისაბედ ჯავახიშვილი - ლექსები და ორი ჩანახატი
გამოკვირტულან ბროწეულები, ვით სიქალწულის ნაზი კვირტები, მე ახლა, კარგო, ისე მჭირდები, როგორც მის ყვავილს მზისა სხივები, გამთენიისას დაკოცნილები ვნებიან ჟინით. წვიმისა ფარდა ჩამოეშვა მრუმე ზეციდან,
ლუკა ბაქანიძე - Dolce Vita
რა სუფთა ხარ და დაბნეული, ჩემო კორონა. სხვა სახელი გქვია, ვიცი. ალბათ რაიმე ძაღლური - სტივი-ჯეკა-შარიკა-ბობი. ალბათ რაიმე ეგეთი, იდიოტური. ძაღლებს რო ძაღლურ სახელებს არქმევს, მანდ მიქარავს
მაია ლაღიძე - იქ და იმის იქით
რატომღაც ოთახის ცრემლიანობა იგრძნო. შემაწუხებლად მოქმედებდა დაუნახავი ცრემლი. ისევ დახუჭა თვალები, გადაწყვიტა მდუმარედ დიდხანს ყოფილიყო მარტო. აინტერესებდა ვისთვის იყო ფასეული მისი ყოფნა, უამრავი
ნაირა ქარჩხაძე - ლილიანა
ახალგაზრდა და გამოუცდელი ვიყავი, სკოლაში რომ მივედი მასწავლებლად. უნიერსიტეტი ახალი დამთავრებული მქონდა და ჯერ კიდევ ფერადი სათვალით ვუყურებდი სამყაროს.
თაია ჭინჭარაული - ჩანახატები
დღევანდელი განთიადივით მახსოვს, ღმერთი როგორ ქმნიდა სამყაროს! ჯერ კიდევ სიბნელეს ამოფარებული ვიჭყიტებოდი ერთადერთი ჭუჭრუტანიდან, საიდანაც ძლივს მოჩანდა ერთმანეთში ძაფებად ახლართული მზის სხივები. აი,
შორენა გორგოძე - ურია
მას ყველა ,,ურიას" ეძახდა, ანდა ლეილა ებრაელის ბიჭად მოიხსენიებდნენ, მისი ნამდვილი სახელი ურიელი, კი რატომღაც ყველამ დაივიწყა. როცა ქვეყანა აირია და ებრაელებმაც ისტორიულ სამშობლოს მიაშურეს,
ელისაბედ ჯავახიშვილი - ,,პური ჩვენი არსობისა“ (კავშირი კაცსა და ღმერთს შორის...)
ბავშვობაში, სკოლიდან დაბრუნებულს, ჩვენი უბნის შესახვევში მისულს, თუ ახლადგამომცხვარი პურის სურნელი შემომეგებებოდა, ვნატრობდი, ნეტავი ბებიაჩემი აცხობდეს თონეზე პურსა-თქო. ფეხაჩქარებული გავრბოდი, ერთი
ახალი სტატიები
ზურაბ კიკნაძე - ღვთის ქმნილება და ადამიანის კულტურა 21:48მილან კუნდერა - ცენტრალური ევროპის ტრაგედია (თარგმანი - ნუგზარ კუჭუხიძისა) 21:37ნინო უძილაური - ლექსები 21:24იოსებ ჭუმბურიძე - პორტრეტები ლირიკოსის პროზაში 21:13თეონა დოლენჯაშვილი - Animal Planet 21:01ეთერ სადაღაშვილი - გაიღვიძე, საქართველო 23:42ხათუნა თავდგირიძე - ნიბელუნგების ბეჭედი 23:24თემო ჭახნაკია - ლექსები 23:12
პირადი კაბინეტი
სხვადასხვა