ჩვენს შესახებ
პოპულარული
სტატიების არქივი
გამოკითხვები
რა ტიპის სტატიებს ისურვებდით ?
ნაირა ქარჩხაძე - ლილიანა
ახალგაზრდა და გამოუცდელი ვიყავი, სკოლაში რომ მივედი მასწავლებლად. უნიერსიტეტი ახალი დამთავრებული მქონდა და ჯერ კიდევ ფერადი სათვალით ვუყურებდი სამყაროს.
თაია ჭინჭარაული - ჩანახატები
დღევანდელი განთიადივით მახსოვს, ღმერთი როგორ ქმნიდა სამყაროს! ჯერ კიდევ სიბნელეს ამოფარებული ვიჭყიტებოდი ერთადერთი ჭუჭრუტანიდან, საიდანაც ძლივს მოჩანდა ერთმანეთში ძაფებად ახლართული მზის სხივები. აი,
შორენა გორგოძე - ურია
მას ყველა ,,ურიას" ეძახდა, ანდა ლეილა ებრაელის ბიჭად მოიხსენიებდნენ, მისი ნამდვილი სახელი ურიელი, კი რატომღაც ყველამ დაივიწყა. როცა ქვეყანა აირია და ებრაელებმაც ისტორიულ სამშობლოს მიაშურეს,
ელისაბედ ჯავახიშვილი - ,,პური ჩვენი არსობისა“ (კავშირი კაცსა და ღმერთს შორის...)
ბავშვობაში, სკოლიდან დაბრუნებულს, ჩვენი უბნის შესახვევში მისულს, თუ ახლადგამომცხვარი პურის სურნელი შემომეგებებოდა, ვნატრობდი, ნეტავი ბებიაჩემი აცხობდეს თონეზე პურსა-თქო. ფეხაჩქარებული გავრბოდი, ერთი
გივი ჩიღვინაძე - რატომ არ ჩამოიარე?
თოვლიან ბილიკს ნელა მიუყვება ფიფქებში გახვეული ივანე. სოფლის მიმდებარე ხევში უნდა ჩავიდეს და პატარა მღვიმის შესასვლელთან გუშინ დაგებული ხაფანგი ნახოს. მელიას დაჭერას ვარაუდობს, ადრეც დაუჭერია
ლუკა ბაქანიძე - გზაზე ძაღლი მოდიოდა
გაკვეთილები უკვე დაწყებული იყო, დერეფნებში ჩამომდგარ სიჩუმეს კი, მისი აზრით, სწორედ რომ ძალიან მოუხდებოდა კარის ავისმომასწავებელი ჭრიალი, ან წყლის წვეთების მონოტონური წანწკარი, როგორც საშინელებათა
ეკატერინე გურული - ლექსები
იტყვიან ჩემზე: - ვერ გადარჩაო, ასდევნებია ბოდვას ქარისას, შენ ხომ გამიგებ, სიგიჟეს ცაო, ვით კვირტი უგებს დღეებს მარტისას. მითქვია ბევრჯერ: - რომ არსი მოსვლის, თანდაყოლილი, ან შეძენილია, ფოთოლს თუ
ლეილა მესხი ჩენჩი
ეს ამბავი, სულ ახლახან მოხდა, ნაცნობ დაბაში... ჩემს მშობლიურ ადგილ_სამყოფელში. მოქმედ პირთა უმრავლესობას ვიცნობ, პირადად შევხვედრივარ, შორიდან თვალიც მომიკრავს... ამიტომ, მათზე წერა, მეტ-ნაკლებად
ამირან ფანცულაია - სალამურა და ველური კაცი
გათენებას ერთი საათი აკლდა, რომ რომანას გამოეღვიძა, საწოლიდან წამოდგა, გახედა მისი მეგობრის საწოლს, ჯეირანისა. ის საწოლში არ იყო, ამდგარიყო და გასულიყო მეგობრების საპატივცემულოდ. ის იმათთან დაწვა.
თეიმურაზ ლანჩავა - ლექსები
დრომ ყველაფერი გახვია დარდში, ჩამოირეცხა ჭრელი ფერები, მიყვარხარ, თუმცა ზაფხულში დარჩი, ჩემი ზამთრიდან ვერ გეფერები. აღარ ბრუნდება ის, რაც წავიდა, ფიქრის ამარა ვრჩები უშენოდ, რაც სიყვარულად დარჩა
ახალი სტატიები
დავით კაკაურიძე - საქართველოს ეროვნული ნაკრები ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატის კონტექსტში 22:53რაულ ჩილაჩავა - ლექსები 18:40ქევსერ რუჰი (ქეთი ხანთაძე) - გადაღმა მხარე 18:37ჯემალ შონია - ლექსები 18:33ზურაბ ვახანია - სიცოცხლის ფილოსოფია და მიღმასწრაფება 21:11ნინო დარბაისელი - ლექსები 20:08ნინიკო მშვიდობაძე - ლექსები 20:02ანნა კომლაძე - ლექსები 19:58
პირადი კაბინეტი
სხვადასხვა